| ที่มา | มติชนออนไลน์ |
|---|---|
| เผยแพร่ |
ผ่านมาหนึ่งวันกับอีกเกือบครึ่งคืน นับแต่กระแสข่าวการได้รับอาหารสัตว์ปะปนมาในของถวายพระ ซึ่งได้รับการเปิดเผยโดย พระมหาไพรวัลย์ วรวณโณ เมื่อวันที่ 19 ก.ค. ที่ผ่านมา (อ่านข่าว อึ้ง! เจอคนถวายอาหารน้องหมา “มหาไพรวัลย์” แนะบริจาคศูนย์เลี้ยงจรจัด ชี้อย่าทำทานแบบมักง่าย) ส่งผลให้เกิดข้อถกเถียงอย่างมากมานในโลกโซเชียล โดยแบ่งเป็น 3 กลุ่มใหญ่ ได้แก่
กลุ่มที่ 1 มองว่า ไม่เหมาะสม เนื่องจากสังฆทาน ซึ่งมาจากภาษาบาลี ว่า สงฆทาน คือการถวายทานแด่พระสงฆ์ เป็นที่เข้าใจว่าเป็นการถวายปัจจัยวัตถุใดๆ ที่เป็นประโยชน์สำหรับพระสงฆ์เท่านั้น
กลุ่มที่ 2 มองว่า พระสงฆ์ไม่ควรคิดให้มากความ หากญาติโยมถวายก็ควรรับ แล้วค่อยนำไปให้สุนัขและแมวในวัดก็ย่อมได้ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่ต้องนำมาวิพากษ์
กลุ่มที่ 3 มองว่า เป็นเรื่องที่น่าเห็นใจทั้ง 2 ฝ่าย เนื่องจากเจ้าของรักสัตว์ที่ตายไป จึงอยากอุทิศอาหารผ่านพระสงฆ์ที่เป็นสื่อกลาง ส่วนพระสงฆ์ก็เป็นนักบวชในศาสนา ไม่รับก็จะโดนตำหนิว่าเรื่องมาก หากรับก็อาจดูไม่เหมาะสมอีก
นอกจากนี้ ชาวเน็ต ยังยกตัวอย่างเปรียบเทียบในกรณีต่างๆ เพื่อสนับสนุนแนวคิดเห็นด้วยหรือคัดค้านของตัวเอง เช่น หากจะอุทิศสุราให้คนตายที่เป็นนักดื่ม ก็ต้องถวายเหล้าให้พระสงฆ์องคเจ้า อย่างนี้ทำได้หรือไม่ บ้างก็ว่า พระแถวบ้านตน ออกจะยิ่งดีใจ เพราะจะนำอาหารไปให้หมาแมวในวัดจะได้กินอาหารดีๆ ไม่อดตาย เป็นต้น บ้างก็ยกถ้อยคำในพระสูตรว่าด้วยสังฆทานออกมาให้ทราบกัน
เรียกได้ว่า ดราม่าหนนี้ มีมุมมองหลากหลาย ให้ได้ถกเถียงกันอย่างกว้างขวางจริงๆ
