น.ศ.มหิดล เรียกร้องสิทธิ หลังมหา’ลัย ตั้งตู้กดแทนร้านขายข้าว อ้างแก้ปัญหาความสะอาด
นับเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์ ถกเถียง กันอย่างมาก ถึงเรื่องการบริหารจัดการภายในโรงอาหาร มหาวิทยาลัยมหิดล ที่มีปัญหาเรื่องการดักเก็บไขมัน และการทำความสะอาด ซึ่งรั่วไหลออกไปยังระบบบำบัดน้ำของมหาวิทยาลัย จึงยกเลิกสัญญากับผู้ค้า และนำตู้หยอดเหรียญซื้ออาหารมาลงแทน โดย กลุ่ม ศาลายาเนี่ยน ได้ออกมาโพสต์ข้อความลงในเพจว่า
[ “แค่จะกินข้าวเที่ยงก็คือสิทธิของเรา” กองกายภาพต้องฟังเสียงนักศึกษา และให้พวกเขากินข้าวเที่ยงต่อไป! ]
.
ในไม่กี่วันที่ผ่านมา ผมได้ทราบว่ากองกายภาพและสิ่งแวดล้อมของมหาวิทยาลัยมหิดล ได้ส่งหนังสือถึงผู้ค้าอาหารในพื้นที่โรงอาหารของอาคารสิริวิทยา คณะศิลปศาสตร์ในประเด็นของการยกเลิกสัญญาร้านค้าอาหารในพื้นที่ดังกล่าว โดยที่ไม่คำนึงถึงปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นกับนักศึกษาเองในระยะยาว ซึ่งผมได้สังเกตการณ์เรื่องนี้อย่างใกล้ชิดและอย่างกังวลที่สุด
.
จากการที่ได้มีการพูดคุยจากบุคคลที่เกี่ยวข้องกับประเด็นนี้ ทำให้ผมได้ทราบถึงตัวแปรทั้งหมดดังนี้
.
1. หนึ่งในเจ้าหน้าที่ระดับสูงของมหาวิทยาลัยได้ชี้แจงในประเด็นถึงปัญหาที่เกี่ยวเนื่องกับระบบการบำบัดน้ำของมหาวิทยาลัย กล่าวคือ ในพื้นที่เก็บทำความสะอาดภาชนะในอาคารดังกล่าวนี้ มีปัญหาในการดักเก็บไขมันที่มาจากภาชนะเหล่านี้ และไขมันจากพื้นที่ดังกล่าวนี้ได้รั่วไหลออกไปยังระบบบำบัดน้ำของมหาวิทยาลัย ทำให้ระบบการบำบัดน้ำโดยรวมทำงานหนักขึ้น และส่งผลไปถึงค่าใช้จ่ายในการรักษาบำรุง (Maintenance Cost) ของระบบเหล่านี้ เลยเป็นเหตุให้ทางมหาวิทยาลัยมีการพิจารณายกเลิกสัญญากับผู้ค้าอาหารในโรงอาหารอาคารสิริวิทยา และ
.
2.นอกจากนี้ ผมได้ทราบว่าทางกองกายภาพฯ กำลังพิจารณานำตู้หยอดเหรียญที่มาจากแฟรนไชส์ร้านค้าสะดวกซื้อชื่อดังในเครือของบริษัทแห่งหนึ่ง มาแทนที่ร้านอาหารที่ทางมหาวิทยาลัยได้ยกเลิกสัญญาไป โดยที่รายละเอียดยังไม่ชัดเจนถึงจำนวนตู้ที่จะลง หรือระยะเวลาที่จะนำมาติดตั้งในพื้นที่อาคารสิริวิทยานี้
.
หลังจากที่ได้รับทราบหลักการในลักษณะนี้แล้ว ความคิดเห็นของผมก็คือ
.
1. ในประเด็นของข้อแรก ผมได้ทราบมาว่าระบบดักจับไขมันดังกล่าวนั้นได้มีการติดตั้งไว้แล้วที่พื้นที่ทำความสะอาดภาชนะ แต่อย่างไรก็ตาม มีการกล่าวว่าระบบดังกล่าวนั้นไม่สามารถใช้ได้จริง และเป็นประเด็นว่าการติดตั้งระบบดังกล่าวนี้ เป็นการติดตั้งเพื่อเหตุผลอื่นมากกว่าการดักจับไขมัน ซึ่งทำให้ผมคิดว่าการแก้ไขปัญหาตามหลักการของมหาวิทยาลัยที่ได้วางไว้ในลักษณะนี้แล้ว ไม่สมเหตุสมผลและไม่สามารถอธิบายการตัดสินใจของกองกายภาพฯได้ในองค์รวม
.
2. อีกประเด็นหนึ่งก็คือ ถ้ามีการนำตู้หยอดเหรียญมาแทนที่ร้านค้าจริง จะทำให้เกิดปัญหาที่เรื้อรังมากขึ้น ที่จะมีผลกระทบจริงในภายภาคหน้าก็คือ การต่อคิวเพื่อซื้อของจากตู้ กล่าวคือ ถ้ามีนักศึกษามาที่โรงอาหารนี้ต่อไป การต่อแถวเข้าคิวจะเป็นการสร้างความยากลำบากต่อตัวนักศึกษาเอง เพราะในอาคารสิริวิทยา มีนักศึกษาเรียนอยู่ที่อาคารนี้เป็นจำนวนมาก และจำนวนเหล่านี้มีผลกระทบในการทานข้าวเที่ยงอย่างชัดเจน โดยเฉพาะในเวลาปัจจุบัน
.
3. นอกเหนือจากนั้น การรักษาสุขภาพในบรรดานักศึกษาจะเป็นเรื่องที่ยากมากขึ้น เพราะตู้หยอดเหรียญดังกล่าวนี้ มีผลิตภัณฑ์อาหารที่มีโซเดียมสูงเกินกว่าเกณฑ์ที่คนสามารถรับได้ในหนึ่งวัน ข้อกังวลในพฤติการณ์การทานข้าวเที่ยงของนักศึกษาจะส่งผลลบกับนักศึกษาทั้งสภาพร่างกาย และสภาพจิตใจด้วย เนื่องจากผลิตภัณฑ์จากตู้เหล่านี้ ไม่สามารถแทนอาหารที่มีขายอยู่แล้วในอาคารสิริวิทยา ไม่มีความหลากหลายทางโภชนาการ และเป็นภัยทางสาธารณสุขได้ถ้าหากไม่มีการดูแล
.
4. ในอีกหนึ่งประเด็นที่น่าสนใจก็คือ ถ้ามีแผนนำตู้หยอดเหรียญจากบริษัทชื่อดังจริง จะเป็นการทำร้ายประชาชนที่ทำอาชีพผู้ค้าอาหารในโรงอาหารอย่างโดยตรง และเป็นการหักหน้าพวกเขาเพื่อเอื้อต่อบริษัทที่มีประวัติศาสตร์ของการผูกขาดโดยชัดเจน นอกจากทำให้มีปัญหาทางเศรษฐกิจของผู้ค้าเหล่านี้แล้ว จะทำให้มหาวิทยาลัยถูกตราหน้าได้ว่าเป็นองค์กรที่เอื้อนายทุนและไม่เห็นคุณค่าของประชาชน และจะส่งผลกระทบต่อความเชื่อใจที่ประชาชนในชุมชนศาลายาที่มีให้ต่อมหาวิทยาลัย
.
ในการนี้ ผมขอเสนอต่อมหาวิทยาลัยมหิดลให้พิจารณาถึงการแก้ไขปัญหาจากผม ทั้งในระยะสั้นและระยะยาว ดังนี้
.
ในการแก้ไขปัญหาระยะสั้น
1. ทำการติดตั้งระบบดักไขมันในห้องทำความสะอาดภาชนะในอาคารสิริวิทยาใหม่ เพื่อป้องกันปัญหาไขมันรั่วไหลไปยังระบบบำบัดน้ำของมหาวิทยาลัยในองค์รวม
2. ทบทวนการตัดสินใจในการยกเลิกสัญญาเช่าพื้นที่ในโรงอาหาร อาคารสิริวิทยา โดยที่ให้พวกเขาได้ดำเนินการขายต่อไปภายใต้สัญญาที่เป็นธรรมและเท่าเทียมกันกว่านี้
.
ในการแก้ไขปัญหาระยะยาว
1. ทบทวนการตัดสินใจที่นำตู้หยอดเหรียญมาแทนที่ร้านค้าอาหาร โดยให้ตัดสินใจอีกครั้งว่าจะนำมาติดตั้ง หรือไม่นำมาติดตั้งเลย ซึ่งผมเห็นสมควรว่าไม่ต้องนำมาติดตั้งเลยก็เป็นการดี กับมหาวิทยาลัยที่เชิดชูเรื่องสุขภาพและการสาธารณสุข การละเว้นระบบตู้หยอดเหรียญในลักษณะนี้จะเป็นผลดีต่อมหาวิทยาลัย แต่มหาวิทยาลัยยังคงสามารถติดตั้งตู้เหล่านี้ได้อยู่ภายใต้การให้ “เสรีภาพในการเลือก” กับนักศึกษา โดยที่ต้องไม่มีผลกระทบต่อนักศึกษา หรือผู้ค้าที่เช่าพื้นที่อยู่นั่นเอง
2. ในอนาคต ก่อนที่จะทำการเปลื่ยนแปลงอะไรในลักษณะนี้ โดยเฉพาะที่มีผลกระทบกับนักศึกษาทั้งโดยตรง และโดยทางอ้อม ขอให้กองกายภาพฯ ปรึกษาประเด็นนี้กับองค์กรนักศึกษาทั้งในระดับมหาวิทยาลัย และในระดับส่วนงานที่เกี่ยวข้องด้วย โดยไม่พึงควรการมองข้ามเสียงนักศึกษา หรือใช้อำนาจตัดสินใจแต่เพียงฝ่ายเดียว
.
ผมขอให้ทุกคนที่สะดวกตอนนี้ ร่วมมือกันกับสภานักศึกษาในการลงชื่อ และแสดงความเห็นในแบบฟอร์มของสภานักศึกษาในประเด็นนี้ด้วย เพราะผมเชื่อว่าข้าวเที่ยงก็เป็นสิทธิของนักศึกษาเช่นเดียวกัน โดยเฉพาะสิทธิในการเข้าถึงอาหารที่สะอาด ถูกหลักตามโภชนาการ และมีราคาสมเหตุสมผล ซึ่งมีผลเป็นอย่างมากกับสภาวะความพร้อมในการเรียนการสอนในช่วงเวลาที่ต้องใช้พลังงานเป็นอย่างมาก ผมมองว่าสิทธินี้ควรจะเป็นเรื่องที่ทุกคนให้ค่าแก่การรักษาไว้ต่อไปครับ
.
“ฟรานซิส” บุญเกื้อหนุน เป้าทอง / เจตน์สฤษฎิ์ กฤตภาสิทธิ์
ประธานชั่วคราวและหัวหน้าพรรค “ศาลายาเนี่ยน”
วันที่ 6 ธันวาคม 2563
