แม่ปวดใจไร้ผู้จ้างงาน ขอยืมครู 100 ซื้อข้าวให้ลูกกินกับน้ำปลาพริก เผยสู้ถึงที่สุด อยากให้มีกินเหมือนคนอื่น
ห้วงเวลาเกิดวิกฤตทำให้รู้ว่าสังคมเรามีความเหลื่อมล้ำมากแค่ไหน อีกทั้งธารน้ำใจคนไทยยังเกิดขึ้นได้ทุกช่วงเวลา ดังเช่นที่ผู้ใช้เฟซบุ๊ก Athapol Anunthavorasakul แชร์เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับลูกศิษย์ตนเอง ซึ่งเป็นคุณครูในสถานศึกษาแห่งหนึ่ง โดยมีผู้ปกครองส่งข้อความมายืมเงิน 100 บาท เนื่องจากระยะเวลาที่ผ่านมาไม่มีผู้จ้างงาน ตอนนี้ไม่มีเงินไปซื้อข้าวสารหุงให้ลูกๆ รับประทาน อยากขอยืมเงินคุณครู และหากมีคนจ้างงานแล้วจะรีบนำเงินมาคืน
ซึ่งในเวลาต่อมาได้มีผู้เห็นใจอยากโอนเงินช่วยเหลือผู้ปกครองคนดังกล่าว ทว่า ผู้ใช้เฟซบุ๊ก Athapol Anunthavorasakul ได้ยืนยันว่า คุณครูได้ให้ข้อมูลว่า ทางโรงเรียนได้ประสานกองสวัสดิการของเทศบาลฯให้เข้าดูแลช่วยเหลือแล้ว จึงขอยังไม่เปิดเป็นการรับบริจาค
ผู้ใช้เฟซบุ๊ก Athapol Anunthavorasakul ระบุว่า คุณครูที่เป็นลูกศิษย์โพสขึ้นเฟซบุ๊กส่วนตัว อ่านแล้วจุกจนขอเอามาแชร์ ปิดชื่อคุณครูหน่อยเพื่อความเป็นส่วนตัว COVID-19 กระชากทุกสิ่งที่อยู่ใต้พรมออกมาให้เห็นว่าสังคมไทยสุดแสนจะเหลื่อมล้ำ คนไม่มีจะกินคือไม่มีจริงๆ การตัดสินใจอะไรที่ไม่เคยมองเห็นพวกเขาเลย ไม่ว่าเป็นการตัดสินใจโดยตั้งใจ/ไม่ตั้งใจ รู้ประสา/ไม่รู้ประสา ล้วนเป็นการตัดสินใจที่เลือดเย็นมาก
“คนไม่เคยจน หรือคนที่ทำเป็นลืมไปแล้วว่าตัวเองเคยจน คงยากที่จะเริ่มต้นด้วยความเข้าใจ แต่ถ้าใช้ความเป็นมนุษย์ในตัวรับรู้ รับฟังให้มากๆ อย่าติดกับดักอคติเหมารวม เช่น คนจนคือคนขี้เกียจ คนเราเกิดมาไม่เท่ากันหรอก ฯลฯ ท่านจะได้ยิน และมองเห็น
“เหนืออื่นใด บทบาทคุณครูในโรงเรียนทั้งเมืองกรุงและต่างจังหวัด ไม่ใช่แค่ครูฟา ครูโค้ช romanticised อะไรหรอก ครูก็เป็นครูนั่นแหละ ที่เป็นฟา เป็นโค้ช มันแค่หนึ่งในร้อยบทบาทที่คนทำงานในวิชาชีพครูเขาต้องแบกรับ ไม่ใช่แค่ลูกศิษย์ที่ต้องดูแล ปกป้อง เคียงข้าง ส่งเสริม ช่วยเหลือ พัฒนา แต่พ่อแม่ผู้ปกครอง คนในชุมชน คนทำหน้าที่ครูก็ต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วย
“กราบหัวใจครูทุกคนที่ทำงานกันหนักมาก ๆ ในช่วงเวลาที่มืดมิด และหนักหน่วงที่สุดช่วงหนึ่งของสังคมไทย”
