‘แม่น้องการ์ตูน’ ร่ำไห้ แฉคู่กรณีไม่เคยมาเยี่ยม ศาลสั่งชดใช้ 6 ล้าน ไม่เคยได้สักบาท

‘แม่น้องการ์ตูน’ ร่ำไห้ หวั่นตายก่อนลูก แฉคู่กรณีไม่เคยมาเยี่ยม ศาลสั่งชดใช้ 6 ล้าน-ไม่เคยได้สักบาท ‘กรรชัย’ ประกาศหลบได้หลบไป คดียังไม่จบ!

กรณีครอบครัวหนึ่งขายสเต๊ก มีรถกระบะแข่งกันมา ก่อนจะเสียหลักพุ่งชนร้าน พ่อวิ่งไปกอดลูกซึ่งยืนอยู่หน้าร้านสุดท้ายเสียชีวิตคาที่ ส่วน “น้องการ์ตูน” ผ่านไป 7 ปี กลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง แม่ต้องคอยดูแล คนขับรับโทษติดคุก 1 ปี ได้รับการปล่อยตัวออกมาแล้ว ขณะที่ศาลสั่งให้ชำระค่าเสียหาย แต่อีกฝ่ายโพสต์เย้ยไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย อีกไม่นานคดีหมดอายุความ

รายการโหนกระแสวันที่ 29 มี.ค. 64 “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ในฐานะผู้ดำเนินรายการ ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 สัมภาษณ์ “ศรัญญา ชำนิ” แม่ “น้องการ์ตูน” มาพร้อม “ปรเมศวร์ อินทรชุมนุม” ผู้ตรวจการอัยการ

ถ้าย้อนกลับไป เคยเจอกัน 7 ปีก่อน ผมทำรายการช่องนึง เชิญคุณแม่มาออก น่าจะเป็นรายการแรก ก็ตามมาเรื่อยๆ ไม่คิดมาก่อนว่าวันนี้ต้องมานั่งกับคุณแม่ในรายการโหนกระแส เป็นเรื่องราวที่ยาวนานมาก แต่ก็ไม่จบ เรื่องนี้อีกไม่นานคดีหมดอายุความ?

แม่ : ใช่ค่ะ”

Advertisement

 

เล่าย้อนหลังกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น?

แม่ : เมื่อวันที่ 19 ก.ย. ปี 57 ประมาณ 22.20 น. แม่กำลังเก็บร้าน มีลูกค้าโต๊ะนึงสั่งกลับบ้าน แม่อยู่ในครัว แล้วคุณพ่อกับน้องเก็บโต๊ะกันอยู่หน้าร้าน สักพักได้ยินเสียงรถดังมากเหมือนแก๊สระเบิดเลยวิ่งมาดู เห็นคุณพ่อกอดน้องอยู่

Advertisement

 

ที่ร้านขายสเต็ก คุณแม่เล่าให้ฟัง ผมทึ่งมาก ปรากฎว่าคุณพ่อได้ยินเสียง แล้วเห็นว่าการ์ตูนยืนอยู่ เลยโผเอาตัวเข้าบัง?

แม่ : ใช่ค่ะ คุณพ่อรับแรงกระแทกเต็มๆ คุณพ่อกอดลูก

หลังจากนั้นน้องถูกส่งรพ.?

แม่ : น้องบาดเจ็บสาหัสมา สมองน้องไหลออกมา และส่งรพ. ระหว่างส่งรพ.แม่ไม่ได้ไปกับน้อง อยู่ดูเรื่องศพคุณพ่อก่อน

 

อาการน้องจนวันนี้?

แม่ : ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ตาบอดทั้งสองข้าง ผลพวงจากรถชน ไม่รับรู้อะไร รับรู้ได้บางครั้งบางคราว แม่สัมผัสเองและสื่อสารเองว่าน้องเสียใจน้องเจ็บ โดยที่เขาบอกอะไรเราไม่ได้เลย

 

ตอนนั้นน้อง 5 ขวบ กำลังวิ่งเล่นร่าเริง ชั่วพริบตาเดียว กับเหตุการณ์ความประมาทหรืออะไรก็แล้วแต่ บุคคลที่ไม่มีความรับผิดชอบในสังคม ขับรถแข่งกันมา แล้วเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ชีวิตพังทลาย?

แม่ : ชีวิตเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือภายใน 3 วินาทีหลังรถชน

 

ก่อนหน้านี้แม่เป็นหนี้รพ. แล้วรพ.เกือบฟ้องร้องคุณแม่?

แม่ : ใช่ค่ะ เป็นหนี้จากรพ.ที่คู่กรณีเขาเป็นคนทำ แต่รพ.ไม่ได้ผิดอะไร เพราะเขารักษาน้องตามกระบวนการ แต่เหตุที่คู่กรณีทำ แม่รับเป็นเจ้าของไข้น้อง เราให้คู่กรณีเซ็นอีกคนนึง แต่จนจบเรื่องคดีความไป มีจดหมายโนติสมาที่บ้าน ก่อนหน้านั้นฟ้องยายก่อน ฟ้องยายฟ้องแม่ แต่ถึงฟ้องยังไง สุดท้ายแม่มีทรัพย์สินคือบ้าน ถ้าโดนฟ้องจริงๆ บ้านแม่ก็ต้องโดยยึดตามข้อกฎหมาย แต่ถ้าคู่กรณีไม่มีหลักแหล่ง เขาก็ต้องมุ่งมาที่คนมีรายได้หลักมากกว่า

 

คู่กรณีล่ะ?

แม่ : แม่ก็ติดต่อเขาไมได้ เขาจำคุก 1 ปี ออกมาก็ไม่เคยติดต่อเลย

 

ค่ารักษาเท่าไหร่?

แม่ : 3 ล้านกว่า

 

ต้องเป็นคู่กรณีจ่าย แต่ตอนนั้นคุณแม่เป็นเจ้าของไข้ เพราะเป็นแม่ของลูก พาลูกไปก็ต้องเซ็น แต่สุดท้ายคู่กรณีไม่จ่าย แม่ต้องจ่าย 3 ล้านกว่า ทำยังไง?

แม่ : คุยกับแอดมินเพจตัวเองไม่รู้จะทำยังไง สุดท้ายแอดมินเปิดรับบริจาค พรุ่งนี้เช้าไปอัพคือได้ยอดจากคนไทยทั่วประเทศ อันนี้เมื่อ 4 ปีก่อน

 

บอกวันนี้พรุ่งนี้ปิดได้เงินไปเท่าไหร่?

แม่ : 7 ล้านค่ะ จ่ายค่ารักษาหมดเลย รพ.ลดให้ ที่เหลือก็เอาไปใช้หนี้ เปิดร้านใหม่ เพราะหลายๆ อย่าง ใช้หนี้ทุกคนที่ยืมมาหมดเพราะเงินเก็บเราหมด เราขึ้่นศาลตลอดเวลา ไปฟ้องแพ่งแยกต่างหากก็ไม่ได้

 

7 ล้านใช้ไปกับค่ารักษาพยาบาลลูก ค่าคดีความทั้งหมด แถมเป็นหนี้อีกด้วย?

แม่ : ใช่ค่ะ 7 ล้านพอประคองชีวิตและเริ่มต้นได้ใหม่ แต่พอเจอโควิดก็เหมือนเดิม ค่าใช้จ่ายเราใช้ยังไงก็ต้องใช้อยู่อย่างนั้น จนน้องจะไป พูดง่ายๆ แบบนี้”

 

แม่เตรียมใจไว้ขนาดนี้เลยเหรอ?

แม่ : ใช่ค่ะ (ร้องไห้) เราต้องคิดถึงอนาคตด้วย น้องอยู่ได้ ตายายอยู่ได้ วันนึงถ้าแม่เป็นอะไรก่อนน้อง แม่คิดเลยว่าแม่ต้องให้น้องไปก่อนแม่ แม่ถึงจะไป ไม่มีใครดูแลลูกเราได้ดีกว่าเรา (ร้เองไห้)

 

ถ้าแม่ต้องไปก่อนน้อง น้องจะอยู่ยังไง ใครจะดูแล?

แม่ : ถูกต้องค่ะ มันเป็นสิ่งที่คนเป็นแม่ไม่ควรรับผิดชอบจากคนกระทำ (ร้องไห้) ถ้าแม่แก่ตายน้องก็อยู่ได้ แต่นี่น้องทำอะไรไม่ได้ แม่ห้ามตาย ถ้าแม่ป่วย แม่ให้น้องนั่นเลย เป็นเรื่องจริงชีวิต เราคิดถึงอนาคตลูกเรา

 

อาการน้องเป็นยังไง?

แม่ : หลังจากชนมาอยู่บ้านได้ปีนึง ตอนแรกเข้าใจว่าน้องมองเห็น สุดท้ายไปตรวจที่รพ. ร้องไห้รายการนี้รายการเดียว รู้ว่าน้องตาบอด เสียใจมาก เหมือนเขามองไม่เห็น ช่วยตัวเองไม่ได้ มองหน้าเราไม่ได้ แต่เราก็คิดว่าเขาต้องได้ยิน เราก็พยายามบอกเขาว่าเขาแค่ป่วย เขาได้ยิน จำเสียงแม่ ตา ยายได้

เวลาคุย เขาตอบโต้มั้ย?

แม่ : 3-4 ปีแรกตอบโต้ไม่ได้เลย นอนนิ่ง ตาลอย หลังปีที่ 4 เขาเริ่มยิ้มให้ มีเสียใจเป็น เวลาบ่นๆ หลังๆ เริ่มไม่บ่น เรากลัวความคิดเขา เราไม่รู้เขาจะคิดได้เท่าไหน เขาจะคิดว่าเป็นภาระเราหรือเปล่า

 

ตอนนี้น้องอยู่ไหน?

แม่ : อยู่บ้านค่ะ ตอนนี้ตายายก็แก่แล้ว 70 กว่า

 

มาถึงเรื่องคู่กรณื เขาถูกโทษจำคุก 1 ปี ไม่รอลงอาญา ติดคุกเรียบร้อย แล้วศาลสั่งอะไรอีก?

แม่ : สั่งให้จ่าย 6 ล้านกว่า ค่ารพ. 2 ล้าน ค่าทุพพลภาพของน้อง 2 ล้าน ค่าระหว่างพักฟื้่น จะมีค่าดูแล ระหว่างนั้นอีก 2 ล้าน

 

6 ล้านกับชีวิตเด็ก ที่ครอบครัวได้รับชดใช้กลับไป เขาจ่ายสักสลึงมั้ย?

แม่ : ไม่จ่ายเลยสักบาท

 

เขาเคยช่วยอะไรมั้ย?

แม่ : ครั้งแรกมีค่าซ่อมร้าน แต่ไม่ใช่ได้แค่ร้านแม่ เพราะไปทั้บแถบ ร้านแม่เป็นร้านที่สี่ ได้มา 4 หมื่้นกว่า และเงิน 1 แสนที่เขาจะเอามาให้แม่ แต่แม่ไม่รับ เขาเลยเอาไปจ่ายรพ.ให้ 1 แสน หลังจากนั้นเขาไปจ่ายให้ทีละพันสองพัน และมีการวางเงินประกันศาล 2 แสน เพื่อเป็นค่าปลงศพแฟน

 

เคยมาเยี่ยมน้องมั้ย?

แม่ : ไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียวค่ะ

 

แม่เคยเห็นสิ่งที่เขาขึ้นในเฟซมั้ย?

แม่ : มีคนส่งให้ดูเยอะค่ะ

 

เขาโพสต์ว่าปีหน้าต้องเป็นปีทองของกูแน่ แต่เสียดายต้องเสียเวลากับแม่ลูกสเต็ก ไม่สงสารกูเลย เงินค่าร้านก็จ่าย รถกูก็พัง ใครจะจ่าย พวกมึงเห็นแก่ตัว ควาย ปล.กูไม่จ่าย ยืดเต็มอายุความ ณ วันนั้นคู่กรณีให้การในชั้นศาลยังไง?

แม่ : รับสารภาพว่าขับแข่งกันมา ในชั้นสืบสวนเขาไม่รับ ตร.ให้ขับรถโดยประมาท

 

ไม่เจออีกเลยเหรอ?

แม่ : เจอแค่ในชั้นศาลตอนขึ้นศาลเท่านั้นเอง

 

อีก 2 ปีคดีหมดอายุความจริงมั้ย?

แม่ : ตอนแรกเข้าใจอย่างนั้นค่ะ

 

ผมกับอาจารย์ปรเมศวร์นั่งคุยกัน ตกลงเหลืออีก 2 ปีหรือเปล่า?

ปรเมศวร์ : ไม่ได้ นับจากศาลอ่านเดือน 30 พ.ค. ปี 59 การบังคับคดี 10 ปีนับจากวันที่ศาลสั่ง นั่นหมายถึงอีก 4 ปี เพราะปี 57 คือวันเกิดเหตุ เขาไม่นับวันนั้น เขานับวันที่ศาลพิพากษา แล้วแม่บอกฟ้องแพ่ง ชนะหรือแพ้

 

แม่ : ชนะค่ะ

 

ปรเมศวร์ : ได้หรือยัง

 

แม่ : ไม่ได้ค่ะ ตัดสินปี 59 ชนะอีก 2.7 แสน

 

ปรเมศวร์ : ประมาณ 6.3 ล้าน โดยเฉลี่ย มีเวลายึดทรัพย์ ขณะนี้เขาไมีมีทรัพย์ให้ยึด

ปัญหาคือเขาอ้างมาแบบนั้น เขาบอกเขาไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย มีคนไปด่าเลวจริงนะมึง กูเห็นใจมึง แต่เห็นใจคนที่โดนมึงชนมากกว่า ปรากฎว่าน้องคนนั้นก็ตอบว่าเลวตรงไหนคะ ฉันก็รับผิดชอบ ไม่ได้หนีไปไหน งานการก็มี ต้องทำมาหากินในครอบครัว คิดสิ เรียกเงินขนาดนั้นเกินไปมั้ย ศาลสั่งให้จ่ายนะ?

ปรเมศวร์ : อยากรู้ว่าถ้ามีลูกจะเรียก 10 บาทมั้ย ไม่ใช่ มันต้องรับผิดชอบ จริงๆ จะบอกว่าอุบัติเหตุไม่ใช่ เราเป็นคนก่อก็ต้องรับผิดชอบ คดีนี้ถ้าเก็บเงินได้ จ่ายเงินได้ แล้วน้องต้องรักษาเพิ่ม ไม่ได้อยู่ที่ 6 ล้านนะ อาจยื่นคำร้องขอเพิ่มได้อีก ตราบที่บังคับคดีไม่เสร็จ ไม่ใช่จบแค่นั้น ทำให้เขาบาดเจ็บ แล้วศาลสั่งแค่นี้ หลังศาลตัดสิน มีค่าเสียหายเพิ่มก็ยื่นคดีได้ เขามีสามีแต่ไม่จดทะเบียน ใช่มั้ย พ่อแม่เขามีตลาด ผมว่าในความรับผิดชอบทางสังคมต้องเกิด ต้องสืบทรัพย์กันไป บ้านอยู่ที่ไหน ต้องมีอะไรสักอย่างของเขาในการสืบทรัพย์ การสืบทรัพย์ต้องไปหาโฉนดที่ดินมีมั้ย ชื่อเขา รถยนต์ชื่อเขามีมั้ย แล้วขณะที่อยู่กินแล้วเขาเลิกกัน เมื่อกี้แม่บอกว่าเขายกให้สามีหมด อยู่กินฉันท์สามีภรรยา แม้ไม่จดทะเบียน เวลาเลิกกันก็ต้องหารสอง ถ้ามุบมิบส่งให้สามีไปเป็นการยักย้ายถ่ายเท ก็ไม่รอดหรอก

 

ปัญหาคือใครจะไปสืบทรัพย์ได้ คุณแม่มีการร้องมั้ย?

แม่ : ร้องไปกระทรวงยุติธรรม เขาส่งทนายท่านนึงมาให้ไปสืบทรัพย์ให้ ประมาณปีนึง แล้วเขาบอกว่าไม่มีอะไรเลย เขาแจ้งให้แม่ทำเรื่องยกเลิกการเป็นทนายของแม่ เขาบอกสืบมาแล้วไม่มีอะไร

 

เขาให้ดูอะไรมั้ย?

แม่ : เขาให้ดูเอกสารว่าไปดูมาแล้ว ระหว่างสืบต้องบอกก่อนคู่กรณีติดคุกอยู่ตอนนั้น

 

เคยไปร้องใหม่หรือยัง?

แม่ : ยังค่ะ

อยากร้องมั้ย?

แม่ : อยากร้อง แต่กลัวเหมือนเดิม

 

ปรเมศวร์ : จริงๆ ไม่ควรมาขอถอน จนกว่าจะหมดอายุความ ถ้าโดยมารยาทเราสืบไปเรื่อย

 

แม่ : เขาพูดว่ามันไม่มีอะไร

 

ปรเมศวร์ : ตอนนั้นติดคุกต้องไม่มีสิ แต่ต้องไม่ลืมบังคับคดีได้ภายใน 10 ปี ไม่แน่ใจว่าสำนักงานคดีอาญาธนบุรี เขาจะมีวิธีการ ตอนผมอยู่ พอฟ้องเสร็จศาลตัดสินให้เสียค่าปรับ ตัดสินให้ชดใช้ค่าเสียหาย สำนักงานคดีอาญาธนฯ จะส่งให้สำนักงานบังคับคดีของอัยการสืบทรัพย์ ทีนี้ผมไม่รู้ว่าช่วงนั้นเขาตั้งหรือยัง จำไม่ได้ เดี๋ยวจะลองเช็กให้ ถ้าศาลอุทธรณ์ตัดสินปี 59 อาจมีเรื่องนี้อยู่ ถ้าไม่มีเช็กเรื่องนี้เดี๋ยวหาทางกัน อาจมีทนายอาสา ที่คอยติดตามให้ได้ อีกอย่างคือพิสูจน์ความเป็นสามีภรรยาของเขา พ่อแม่เขา ต้องดูตลาด แต่อยากฝากเตือนคู่กรณี เวรกรรมมีจริงนะ แต่มันยังไม่หมดเวลาการสืบทรัพย์ อีก 4 ปียังพอมีเวลา ต้องถามกรมที่ดินที่มั้ย

 

อาจารย์ดูทนายมาช่วยได้มั้ย?

ปรเมศวร์ : ได้ เดี๋ยวหาคนช่วย

 

เขาก็อยู่สบาย ได้ข่าวว่าเปิดโต๊ะสนุ๊กต่างๆ นานา วันนี้ทีมงานติดต่อไป เขาบอกเขาไม่สะดวกคุย และไม่มีธุระอะไร แล้ววางสายไปเลย?

ปรเมศวร์ : ก็อยู่ให้รอดอีก 4 ปีแล้วกัน

 

จากวันนี้ไปอีก 4 ปี เรื่องนี้ยังไม่จบ เดี๋ยวต้องไปรื้อขึ้นมาแน่ๆ?

ปรเมศวร์ : ครับ สำนักงานคุ้มครองสิทธิกับสำนักงานบังคับคดี เดี๋ยวจะประสานงานให้ สืบไปจนกว่าจะจบ จนกว่าไปไม่ไหวจริงๆ เดี๋ยวค่อยมานั่งดู แต่การที่สืบแล้วบอกไม่มี มันไม่ใช่ ไปถามคนนั้นคนนี้ คือวิธีการสืบทรัพย์ แต่ผมติดใจเรื่องสามี ครอบครัวเขา ต้องมานั่งดูก่อน ได้ข่าวว่ามีลูกด้วย

 

มีตอนไหน?

แม่ : ก่อนเกิดเรื่องเขามีลูกอยู่แล้วคนนึง หลังเกิดเรื่องมีอีกคนนึง

 

ปรเมศวร์ : ไม่รู้บังเอิญเจอยังไง เพิ่งอ่านคำพิพากษาฎีกา สามีภรรยาจดทะเบียน แล้วคล้ายจะหนีหนี้ จดทะเบียนหย่าแต่อยู่ด้วยกัน ศาลบอกการหย่าเป็นโมฆะ อันนี้ก็คล้ายๆ กัน

 

คู่กรณีที่ดูอยู่ฟังไว้ เรื่องนี้ไม่จบ คุณหลบได้คุณหลบไป อีก 4 ปี เจอกันอีกแน่?

ปรเมศวร์ : อย่าไปหลบเลย

 

แม่คิดว่าคู่กรณีมีแต่ไม่จ่ายมั้ย?

แม่ : แม่คิดว่ามี แม่เคยขับรถไปกับเพื่อน ให้เพื่อนปลอมตัวใส่แมสก์เดินไปตามหา ตอนนั้นรู้ข้อมูลมานิดหน่อย ก็เห็นเขาสุขสบายดี ใส่ทองปกติ สบายกว่าเราเยอะ ไม่ต้องทำอะไรเลย

 

ถ้าสมมติผมไม่มีจริงๆ ผมจะมาหาแม่ และบอกว่ามีงานอะไรให้ทำ จะขอทำ ชดใช้หนี้?

แม่ : เงิน 6 ล้านถ้าคนรวยก็จ่ายให้เลย แต่ถ้าเขาไม่มีก็ไม่มีให้ แต่เขาไม่มีจิตใต้สำนึก ถ้าไม่มี ให้แค่ 500 1000 นึง ช่วยอะไรก็ได้ แพมเพิร์สหรืออะไรก็ได้ แต่นี่ไม่มีสำนึกกับสิ่งที่เขาทำลงไป

 

ถ้ามาเยี่ยมน้ำใจมากกว่า 6 ล้าน?

แม่ : 100-200 มันคือน้ำใจ แต่นี่ไม่มี ดูง่ายๆ เขาไม่รู้สึกผิดกับการทำคนตายไปคนนึง

 

น้องใช้แพมเพิร์ส?

แม่ : ตลอดเวลา

ชีวิตความเป็นอยู่?

แม่ : ตอนนี้แมเปิดร้านสเต็ก เปิดร้านกระเพรา และขายของออนไลน์

 

ถ้าใครมีจิตเมตตาอยากช่วยคุณแม่ โทรไปได้ที่ 094-5697929 หรือคู่กรณีของคุณแม่ที่ขับรถชนสามีเขาเสียชีวิต ลูกสาวนอนอยู่ในรพ.ต้องป่วยติดเตียง มีสามัญสำนึกอยากโทรไป โทรไปที่เบอร์นี้ก็ได้ บางทีเงิน 100 200 อาจมากกว่าเงิน 10 ล้านก็ได้ แต่คุณไม่มีเลย ฉะนั้นอีก 4 ปีเรื่องนี้ไม่จบนะ จะมีการดำเนินการต่อไปในการสืบทรัพย์ สุดท้ายแม่อยากพูดอะไร?

แม่ : ขอบคุณทางโซเชียล ติดตามมาตลอด ขอบคุณกำลังใจที่ให้เรามาตลอด ที่เราและน้องการ์ตูนอยู่ได้คือน้ำใจคนไทยที่ช่วยอุดหนุน ซื้่อของ พยายามส่งเรื่องมาหาพี่หนุ่ม จนเราได้มาออกวันนี้

QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image