เป็นเหตุการณ์ที่เรียกเสียงวิพากษ์วิจารณ์ในโลกออนไลน์อย่างมาก เมื่อผู้ใช้เฟซบุ๊ก Keen Pinkaew ได้โพสต์ภาพพร้อมเรื่องราว ระบุใจความว่า ได้ไปเข้าห้องน้ำบริเวณหน้าวอร์ดคณะแพทย์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องน้ำเจ้าหน้าที่ อยู่ในซอกตรงข้ามกับลิฟต์ขนขยะ สังเกตเห็นว่ามีวัตถุสีขาว แบนเรียบ ลักษณะคล้ายฐานติดตั้งอะไรซักอย่างติดอยู่ข้างโถปัสสาวะชาย จากนั้นได้ไปเข้าห้องน้ำเดิมอีกครั้ง พบว่ามีวัตถุสีขาวทรงกลมนูนถูกติดตั้งบนฐานข้างโถปัสสาวะชาย รูปร่างคล้ายกับเครื่องพ่นดับกลิ่น เนื่องจากเป็นคนที่คลุกคลีและมีประสบการณ์อยู่กับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มามากพอสมควร จึงเกิดความสงสัยว่าสิ่งที่ติดอยู่นั้นอาจไม่ใช่เครื่องดับกลิ่นหรืออุปกรณ์ปกติธรรมดา จึงถอดมาดูและตรวจสอบดูข้างใน พบว่ามีแผงวงจรซึ่งเป็นกล้องแอบถ่ายขนาดเล็ก มีปุ่ม On-Off ภายในตัวกล้อง และคาดว่าน่าจะสามารถใช้รีโมตเปิด-ปิดจากระยะไกลได้
ในจังหวะนั้นผมค่อนข้างตกใจ ตื่นเต้น และหวาดกลัว แม้จะเคยได้ยินข่าวมาบ้าง และเคยทราบว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหลายครั้งในโรงเรียนแพทย์ คณะแพทยศาสตร์ แต่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตนเอง
ผมได้ตรวจสอบดู พบว่ามีตัวผมถูกบันทึกภาพอยู่ในวิดีโอนั้น (เห็นหน้าและขณะปัสสาวะ) จากนั้นผมได้ทำการแจ้งอาจารย์ในภาควิชาทันที อาจารย์จึงแนะนำให้ผมลองไปดูที่ห้องน้ำชั้นอื่น และให้ใส่ถุงมือไปด้วยเพื่อหวังว่าจะได้เก็บลายนิ้วมือจากวัตถุพยาน
ผมได้ทำตามคำแนะนำของอาจารย์ จึงไปดูที่ห้องน้ำบริเวณเดียวกันของชั้น 2, 4 และ 5ง พบว่ามีกล้องลักษณะเดียวกัน ติดตำแหน่งเดียวกัน และได้ให้เพื่อนผู้หญิงที่อยู่เวรด้วยไปดูในห้องน้ำผู้หญิงบริเวณใกล้เคียง ไม่พบวัตถุผิดปกติใด ผมจึงได้ตรวจสอบ MicroSD ของกล้องจากชั้น 2ง พบว่ามีผู้เสียหายถูกแอบถ่ายเช่นเดียวกัน
ผมคาดว่านี่ไม่ใช่การลงมือทำครั้งแรกอย่างแน่นอน เพราะฐานตัวกล้องที่ติดอย่างมั่นคง และผมเคยสังเกตเห็นฐานกล้องลักษณะนี้มานานแล้วแต่ไม่ได้สงสัย และจากการสอบถามเพื่อนที่เคยวนมาวอร์ด 3ง เมื่อ 1-2 เดือนก่อน พบว่าสังเกตเห็นวัตถุนี้เช่นเดียวกัน ส่วนย้อนหลังกลับไปกว่านั้นผมยังไม่ได้สอบถามครับ ดังนั้น ผู้เสียหายน่าจะมีเป็นจำนวนมากอย่างแน่นอน ห้องน้ำตรงนี้ผู้ใช้ส่วนใหญ่เป็นอาจารย์ เจ้าหน้าที่ และนักศึกษาแพทย์ เพราะฉะนั้น ทุกคนมีโอกาสตกเป็นเหยื่อของการกระทำครั้งนี้ได้
หลังจากนั้นอาจารย์ได้มาพบผมที่ห้องพักนักศึกษาแพทย์ เพื่อปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรต่อไป มีการติดต่อไปยังผู้รับผิดชอบ จึงได้มีการคุยกันว่าจะส่งยามมานั่งดูแลให้ จะนำเรื่องเข้าที่ประชุมคณบดีในวันถัดมา และ จะจัดการเรื่องดำเนินคดีให้
ผมเสนอกลับไปว่า เราควรออกประกาศเตือนอย่างเป็นทางการจากคณะหรือไม่ เพื่อให้ทุกคนตื่นตัวและเฝ้าระวังตัวเอง จะได้เป็นการป้องกันการเกิดเหตุซ้ำ ผมได้รับคำตอบกลับมาว่า “ยังไม่ควรประกาศเตือน ควรเก็บเรื่องไว้เงียบๆ ก่อน เผื่อว่าจะสามารถจับคนร้ายได้”
ผมยอมรับและเก็บเรื่องนี้ไว้ มีเพียงผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์วันนั้นเท่านั้นที่รู้เรื่อง ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วผมไม่ได้คาดหวังว่าจะสามารถจับตัวคนร้ายได้ แต่หวังว่าคณะจะออกประกาศเตือนและป้องกันไม่ให้เรื่องเช่นนี้เกิดซ้ำขึ้นอีก ผ่านไป 3 สัปดาห์ เรื่องไม่มีความคืบหน้า อาจารย์ได้ไปตามเรื่อง ได้รับการแจ้งว่า “ให้ผู้เสียหายคือตัวผมไปแจ้งความดำเนินคดีเอง”
1 เดือนผ่านไป ผมเห็นว่าเรื่องเงียบไปแล้ว และไม่มีการประกาศเตือนใดๆ หรือทำอะไรที่เป็นรูปธรรมเพื่อการแก้ปัญหา ผมตัดสินใจพูดประกาศเตือนเพื่อนในกองกุมารเวชศาสตร์ในวันที่มีการ feedback หลักสูตร และวันนี้เอง ผมจึงได้ไปแจ้งความกับอาจารย์อีก 2 ท่าน ตำรวจได้มาดูสถานที่เกิดเหตุ สอบปากคำ สิ่งที่ได้รับการตอบกลับมาล่าสุดคือ ได้แจ้งว่ามีการจัด รปภ.เดินเวรให้ถี่ขึ้น, สั่งแม่บ้านให้ตรวจสอบห้องน้ำให้ละเอียดขึ้น และกำลังติดต่อทำเรื่องกล้องวงจรปิดใหม่ ผมขอขอบคุณเป็นอย่างสูงที่ได้มีการกระทำเพื่อพยายามแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น แต่ผมเห็นว่าทุกอย่างที่ทำมาล้วนเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ แต่ไม่มีการสร้างความตื่นตัวเพื่อให้เกิดการป้องกันจากภายใน ไม่มีการเตือนเพื่อแจ้งให้คนหมู่มากทราบเพื่อระวังตนเอง
ซึ่งคำตอบที่ได้มาว่าทำไมจึงยังไม่มีการเตือนคือ “ไม่ควรออกประกาศเตือน เนื่องจากจะเกิดความแตกตื่น”
“ผมจึงขอตั้งคำถามอีกครั้งว่า เรากำลังกลัวอะไรอยู่ เรากลัวผู้คนแตกตื่น มากกว่ากลัวผู้คนตกเป็นเหยื่อใช่หรือไม่ หรือเรากำลังกลัวสิ่งที่เรียกว่าชื่อเสียงนั้นเสียไป”
