เมื่อลูกศิษย์ที่ปลุกปั้นมากับมือประสบความสำเร็จ แน่นอนว่าบรรดา “ครู” ทุกคนย่อมรู้สึกยินดีตามไปด้วย
เราจึงได้เห็น เซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ตำนานกุนซือของ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ไปยืนรอจับมือ คริสเตียโน่ โรนัลโด้ หลังขึ้นรับถ้วยแชมป์ยูโร 2016 ก่อนจะสวมกอดกันด้วยความซาบซึ้งประหนึ่งพ่อลูกก็ไม่ปาน
ครูอีกคนที่ปลื้มอกปลื้มใจกับความสำเร็จของโรนัลโด้มากๆ ก็คือ เลโอเนล ปอนเตส โค้ชคนแรกของเขาสมัยเป็นเด็กฝึกที่ สปอร์ติ้ง ลิสบอน
ปอนเตสบอกว่า ตอนนั้นกัปตันทีมชาติโปรตุเกสเพิ่งอายุเพียง 12 ปี ย้ายจากเมืองมาไดร่าไปยังลียง และยังมีปัญหาเรื่องการปรับตัว
บังเอิญว่าช่วงนั้น โรนัลโด้ ตำนานดาวยิงชาวบราซิเลียนกำลังโด่งดัง ปอนเตสจึงเลี่ยงไม่เรียกลูกศิษย์คนนี้ด้วยนามสกุล แต่หันไปเรียกด้วยชื่อต้นแทน เพื่อไม่ทำให้เขาดูแปลกแยก โดนจับตา หรือสร้างแรงกดดันที่ไม่จำเป็น
อดีตโค้ชลิสบอนบอกด้วยว่า จำได้ว่าถึงอายุยังน้อย โรนัลโด้ก็ฉายแววโดดเด่นในสนามแล้ว มีความพยายามพัฒนาตัวเองตลอดเวลา เพื่อทำฝันให้เป็นจริง เป็นคนที่มีเป้าหมายตั้งแต่เด็ก
และในฐานะครูคนแรกก็ดีใจมากที่เห็นลูกศิษย์คนนี้ก้าวมาถึงจุดนี้
