| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คอลัมน์หน้า 3 : อนิจจัง อำนาจ กรณี ประยุทธ์ จันทร์โอชา รวมไทย สร้างชาติ
การแยกและแตกตัวของพรรครวมไทยสร้างชาติออกจากพรรคพลังประชารัฐกำลังยืนยัน “อนิจจังแห่งอำนาจ”
เหมือนกับเป็น “แปลก” เหมือนกับเป็นเรื่อง “ใหม่”
กระนั้น หากย้อนกลับไปศึกษา “บทเรียน” ในทางประวัติศาสตร์จากยุค จอมพล ป. พิบูลสงคราม ถึงยุค จอมพล ถนอม กิตติขจร
ก็จะสัมผัสใน “กระบวนการ” ได้อย่างเป็น “รูปธรรม”
ทั้งๆ ที่มีพรรคเสรีมนังคศิลาอยู่แล้ว เหตุใดจึงเกิด “พรรคสหภูมิ” ขึ้นในเวลาต่อมาให้ได้รับรู้
นั่นก็เนื่องจาก “ความขัดแย้ง” อันดำรงอยู่ “ภายใน”
ทั้งๆ ที่มีพรรคสหประชาไทยอยู่แล้ว เหตุใดจึงเกิดการผลักดันให้ นายญวง เอี่ยมศิลา ออกมาเปิดโปงสายสนและกลใน
นั่นก็เนื่องจาก “ความขัดแย้ง” อันดำรงอยู่ “ภายใน”
คล้ายกับการเกิดขึ้นของพรรคสหภูมิมิได้เป็นความขัดแย้งกับพรรคเสรีมนังคศิลาและ จอมพล ป. พิบูลสงคราม
เพราะ จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ เป็นรองหัวหน้าพรรคเสรีมนังคศิลา
กระนั้น พรรคสหภูมิซึ่งมี นายสุกิจ นิมมานเหมินท์ เป็นหัวหน้าพรรคก็มี นายสงวน จันทรสาขา เป็นเลขาธิการ
นายสงวน จันทรสาขา คือ “น้อง” จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์
สะท้อนอย่างเด่นชัดว่านี่คือเงาสะท้อนแห่งความขัดแย้งระหว่าง จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ กับ พล.ต.อ.เผ่า ศรียานนท์
เหมือนเมื่อมี “สารเสรี” ก็มี “ชาวไทย”
อย่าได้แปลกใจหากหลังรัฐประหาร หลังการเลือกตั้งเมื่อเดือนธันวาคม 2500 พรรคสหภูมิก็ยกระดับเป็นพรรคชาติสังคม
แล้ว จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ก็ขึ้นเป็นหัวหน้าพรรค
ยิ่งย้อนกลับไปพิจารณาสภาพการณ์ทางการเมืองในยุคพรรคสหประชาไทยก็ยิ่งสะท้อนให้เห็นความขัดแย้งที่ดำรงอยู่อย่างลึกซึ้ง
ทำไมจึงมีการเคลื่อนไหวของ นายญวง เอี่ยมศิลา
เหมือนกับเป็นการเปิดโปงบทบาทของ นายประเสริฐ ทรัพย์สุนทร ที่อยู่เบื้องหลังการเกิดขึ้นของพรรคสหประชาไทย
แท้จริงแล้วเป็นการตีวัวกระทบคราด
เพราะ นายประเสริฐ ทรัพย์สุนทร เข้าไปมีบทบาทในพรรคเสรีมนังคศิลาเพราะบัตรเชิญจาก พล.อ.แสวง เสนาณรงค์
คนสนิทของ จอมพล ถนอม กิตติขจร
ขณะที่พลังผลักดันให้ นายญวง เอี่ยมศิลา มาจากกลุ่มการเมืองในสังกัด จอมพล ประภาส จารุเสถียร
นั่นคือการเบียดขบระหว่าง “ประภาส” กับ “ถนอม”
อุบัติแห่งพรรครวมไทยสร้างชาติทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ก็เคยเป็นแคนดิเดตนายกรัฐมนตรีของพรรคพลังประชารัฐ
จึงมิได้เป็นปรากฏการณ์ “ใหม่” ไม่เคยเกิดขึ้น มีขึ้น
ปรากฏการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นในบรรยากาศแห่งการโอบกอด ยืนยันความสัมพันธ์อันแนบแน่นและจะดำรงอยู่อย่างชนิด “ฟอร์เอเวอร์”
จะ “ฟอร์เอเวอร์” เพียงใด “การเลือกตั้ง” จะเป็นคำตอบ
