เหลืออีกเพียง 22 วัน วันอาทิตย์ที่ 24 มีนาคม ก็จะเดินทางมาถึง ลองสัมผัส “อารมณ์” ของแต่ละพรรคการเมืองก็พอจะได้ “คำตอบ”
นั่นก็คือ เป็นอารมณ์ “เครียด” หรือว่า “รื่นเริง”
เสียง “มึง” เสียง “กู” อันดังมาจากบนเวทีปราศรัยจังหวัดสมุทรปราการ คือรูปธรรมหนึ่งอันแตกต่างอย่างยิ่งที่เคยได้ยินจากโรงแรมแชงกรี-ลาก่อนหน้านี้
ที่ว่า “รัฐธรรมนูญฉบับนี้ DESIGN มาเพื่อพวกเรา” ก็อารมณ์หนึ่ง
แต่ที่ว่า “กูไม่ยอมมึงอีกแล้ว” ก็เป็นอีกอารมณ์หนึ่ง เหมือนกับเป็นความมั่นใจใน “อำนาจ” ที่มีอยู่ แต่ไม่ต้องให้ ซิกมุนด์ ฟรอยด์ หรือ อีริค ฟรอมม์ มาวิเคราะห์
ก็สัมผัสได้ในความคลอนแคลน ไม่มั่นใจ
ยิ่งเข้าไปรับฟังน้ำเสียงจาก นายสุเทพ เทือกสุบรรณ ภายหลังการคารวะแผ่นดิน ยิ่งประจักษ์ในภาวะปั่นป่วนในทางความคิด
ไม่อย่างนั้นบรรดาลุงๆ ป้าๆ คงไม่ควงแขนกันออกมา
ขอให้มองไปยังการเคลื่อนไหวของพรรคเพื่อไทย ไม่ว่าจะเป็นคุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ ไม่ว่าจะเป็น นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์
แยกกันเดินสายขึ้นเวทีอย่างคึกคัก
ยิ่งเมื่อมองไปทางด้านของพรรคอนาคตใหม่ในท่ามกลางวงล้อมของ “ฟิวเจอริสต้า” ไม่ว่า นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ไม่ว่า นายปิยบุตร แสงกนกกุล
ยิ่งปราศรัย ยิ่งเปี่ยมด้วยความมั่นใจ
เวทีใดที่มี นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ออกโรงคู่กับ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ก็กลายเป็นเรื่องเหลือเชื่อที่ว่าทำไมนักการเมืองซึ่งมีพื้นฐานเป็น “วิศวกร”
จึงไต่ทะยานไปกับ 5G ได้ปราดเปรียวเพียงนี้
การสามารถประสานระหว่างพลังในแบบ คุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ กับพลังในแบบ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ต่างหากที่ก่อภาวะตื่นตระหนก
ให้กับบรรดาลุงๆ ป้าๆ ที่เคยเป่า “นกหวีด”
หากไม่เครียดอย่างถึงระดับเสียงมึงๆ กูๆ คงไม่ออกมาจากปากของพรรคพลังประชารัฐ หากไม่เครียดอย่างถึงขนาดปะทุอารมณ์ในเรื่อง “อ้ายตัวร้าย” คงไม่ออกมาจากพรรครวมพลังประชาชาติไทย
ไม่ว่าอ้ายตัวร้าย “เก่า” ไม่ว่าอ้ายตัวร้าย “ใหม่”
รู้ทั้งรู้ว่า อ้ายตัวร้าย “เก่า” ชนะการเลือกตั้งมาตั้งแต่เมื่อเดือนมกราคม 2544 และปักธงอย่างมั่นคง ล่าสุดเมื่อเดือนกรกฎาคม 2554
เวทีนี้เป็นเวทีของ พรรคไทยรักไทย พรรคพลังประชาชน พรรคเพื่อไทย
ตราบจนป่านนี้พรรคพลังประชารัฐยังไม่เคยประกาศว่าจะชนะพรรคเพื่อไทย ทั้งๆ ที่แย่งยื้อเอาไปเป็นจำนวนมาก
พลันที่เกิดปรากฏการณ์ “เพื่อไทย” กับ “อนาคตใหม่” ขึ้น
ก็คงมองเห็นแล้วว่า ฐานเสียงเดิม ฐานเสียงเก่าคือชัยชนะของพรรคเพื่อไทย ฐานเสียงใหม่ของนิวโหวตเตอร์คือชัยชนะของพรรคอนาคตใหม่
นี่คือที่มาของความหงุดหงิด งุ่นง่าน
ไม่ว่าพรรครวมพลังประชาชาติไทยจะเสนอวาทกรรมแบบไหน อ้ายตัวร้ายเก่า อ้ายตัวร้ายใหม่ พร้อมกับเสนอให้เลือกประเทศไทยหรือเลือกระบบทักษิณ
ผลก็แทบไม่แตกต่างไปจากการเลือกตั้งในกาลอดีต
ประชาชนเลือกประเทศไทยอย่างแน่นอน แต่ประชาชนก็เห็นเด่นชัดเป็นที่ประจักษ์ว่า 5 ปีที่ผ่านมา ภายหลังรัฐประหารเมื่อปี 2557 ผลงานเป็นอย่างไร
นั่นก็คือ จะเอา หรือ ไม่เอา คสช. เพื่อให้ประเทศไทยเดินหน้าต่อไป
