สัญญาณอันมาจาก ”ภายใน” พรรคพลังประชารัฐบ่งบอกเด่นชัดขึ้น เป็นลำดับว่า ไม่เพียงแต่ 1 ตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพลัง งานเท่านั้นที่อาจเป็นปัญหา
หาก 1 การจัดบุคคลเข้าดำรงตำแหน่งเป็นรัฐมตรีคุมงานเศรษฐกิจที่มองข้ามบทบาทของพรรคพลังประชารัฐก็จะเป็นปัญหา
เหมือนกับคำยืนยันนี้ไม่เคยดังออกมาจากปาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เหมือนกับคำยืนยันนี้จะเป็นเรื่องของกลุ่มอำนาจ”ใหม่” ภายในพรรคพลังประชารัฐ
แต่ความเป็นจริงที่ไม่ควรลืมและมองข้ามไปอย่างเด็ดขาดก็คือ นอกจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จะเป็นหัวหน้าพรรคแล้วยังดำรงอยู่ในสถานะแห่งประธานยุทธศาสตร์พรรคด้วย
นี่คือความรับผิดชอบโดยตรงของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ที่ได้อาณัติมาจากพรรคพลังประชารัฐ
นี่ย่อมเป็น ”เครื่องมือ” และเป็น ”อาวุธ” อันสำคัญ
เป็นเครื่องมือในการเจรจา เป็นอาวุธในการต่อรองกับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
ถามว่าความสัมพันธ์ในฐานะอันเป็น”พี่ใหญ่”แห่งบูรพาพยัคฆ์หรือใน ”กลุ่ม 3 ป.” ของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ยังดำรงอยู่หรือไม่
ไม่ว่าต่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี
ไม่ว่าต่อ พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย
ตอบได้เลยว่ายังมีและมีอยู่อย่างเหนียวแน่น
กระนั้น พันธะและความรับผิดชอบในฐานะ ”อื่น” ของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ก็มีอยู่อย่างเต็มเปี่ยม ไม่ว่าจะเป็นประธานยุทธศาสตร์ ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าพรรคพลังประชารัฐ
พรรคพลังประชารัฐอันมี ส.ส.ทั้งบัญชีรายชื่อและเขตอยู่ในมือจำนวนมากถึง 116 คน
“สัญญาณ” อันมาจากภายในพรรคพลังประชารัฐจึงสำคัญ
สำคัญอย่างเพียงพอที่จะทำให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จำเป็นต้องอ้ำๆอึ้งๆ มิอาจเป็นตัวของตัวเองได้
ถามว่าทำไม นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ นายอุตตม สาวนายน นายสนธิรัตน์ สนธิจิรวงศ์ นายสุวิทย์ เมษินทรีย์ จึงต้องยื่นใบลาออกจาก ตำแหน่ง เป็นความต้องการของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา หรือ
ตัว พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นั่นแหละรู้ดีอย่างที่สุดว่าเป็นการยื่น ”คำขาด” มาจากที่ใด
นั่นก็คือ มาจากพรรคพลังประชารัฐยุคใหม่
