เรียนไทยได้จีน : นิทานสุภาษิตจีน (134) 成语故事 (一百三十四)

นิทานสุภาษิตจีนที่ “เรียนไทยได้จีน” จะนำเสนอในฉบับนี้คือ 画饼充饥/畫餅充饑 huà bǐnɡ chōnɡ jī (ฮว่า ปิ่ง ชง จี) โดย คำว่า 画/畫 huà (ฮว่า) แปลว่า วาด 饼/餅 bǐnɡ (ปิ่ง) แปลว่า ขนมผิง 充 chōnɡ (ชง) แปลว่า เติม 饥/饑 jī (จี) แปลว่า ความหิว หิว เมื่อนำมารวมกันแปลว่า วาดรูปขนมผิงเพื่อแก้ความหิว ซึ่งจะหมายถึงการทำสิ่งสิ่งหนึ่งที่มันไม่เกิดประโยชน์อันใด หรือได้เพียงจินตนาการ แต่ไม่เคยลงมือทำจริงๆ จังๆ จึงไม่อาจเกิดประโยชน์ได้ รายละเอียดดูตัวอย่างจากนิทานสุภาษิตนี้

ในปลายยุคสมัยสามก๊ก ที่รัฐเว่ย์ 魏国/魏國 Wèi Guó (เว่ย์ กั๋ว) มีขุนนางผู้มากความสามารถคนหนึ่งชื่อว่าหลู ยวี่ 卢毓/盧毓 Lú Yù เมื่อสมัยเป็นเด็กอายุสิบกว่าขวบนั้น ต้องมีภาระเลี้ยงดูหลานชายและพี่สะใภ้ เนื่องจากพี่ชายของเขาตายในสงคราม นอกจากทำงานเลี้ยงดูครอบครัวแล้ว เขายังขยันร่ำเรียนหนังสือจนยากที่จะหาเด็กคนไหนทัดเทียมได้ กิตติศัพท์คุณงามความดี และความขยันเรียนของเขาเป็นที่เลื่องลือไปทั่ว เมื่อเติบโตขึ้นจึงได้รับการแนะนำให้เข้ารับราชการจนตำแหน่งใหญ่โตถึงขั้นเป็นขุนนางผู้ใกล้ชิด ที่คอยถวายคำแนะนำในการบริหารราชการแผ่นดินแก่กษัตริย์เว่ย์ คำแนะนำของเขาทำให้เกิดประโยชน์ต่อรัฐเว่ย์หลายครั้ง กษัตริย์เว่ย์จึงไว้วางใจหลู ยวี่ยิ่งนัก มีอยู่ปีหนึ่งรัฐเว่ย์ต้องการรับสมัครข้าราชการใหม่หลายตำแหน่ง ตามธรรมเนียมปฏิบัติของรัฐเว่ย์ การรับสมัครข้าราชการนั้นจะใช้วิธีการแนะนำตัวโดยขุนนางในวัง ซึ่งแน่นอนว่า ทุกคนต่างก็จะแนะนำแต่คนของตนเอง หรือแนะนำคนที่มีชื่อเสียงโด่งดังอยู่แล้ว มาในครั้งนี้ก็เหมือนกัน ทุกตำแหน่งได้รับการแนะนำคนใหม่เข้ามาบรรจุจนเต็มหมด เหลือก็แต่เพียงตำแหน่งใหญ่หนึ่งตำแหน่ง ซึ่งกษัตริย์เว่ย์ไม่เลือกใครเลย จากที่มีการแนะนำเข้ามา จึงทรงสั่งให้หลู ยวี่ เป็นคนแนะนำ หลู ยวี่ รู้ความในใจของกษัตริย์เว่ย์ดี จึงแสร้งแนะนำบุคคลที่มีชื่อมากให้เลือกสองคน กษัตริย์เว่ย์ก็ไม่ยอมรับ ตรัสว่าคนที่แนะนำมาแต่ละคนล้วนแม้มีชื่อเสียง แต่ไร้ซึ่งความสามารถอย่างแท้จริง พวกเขาเหล่านั้นล้วนสร้างชื่อเสียงด้วยการสร้างภาพเอาทั้งนั้น พร้อมกับเปรียบเปรยการเลือกคนเหล่านั้นมาช่วยงานบริหารแผ่นดิน เหมือนดั่งการวาดภาพขนมผิงบนพื้นดิน ซึ่งมันจะช่วยให้หายหิวไม่ได้ จึงทรงต้องการเปลี่ยนวิธีการรับสมัครใหม่ หลู ยวี่ ได้ทีจึงกราบทูลว่า ในเมื่อวิธีการดั้งเดิมนั้นเหมือนดั่งการวาดภาพขนมผิงบนพื้นดิน หาประโยชน์อันใดมิได้ ก็มิสู้หาวิธีการรับสมัครใหม่ กษัตริย์เว่ย์จึงทรงถามว่า จะใช้วิธีการใดหรือ หลู่ ยวี่ จึงตอบว่า ให้ใช้วิธีการสอบคัดเลือกแล้วค่อยสัมภาษณ์ จะทำให้ได้คนเก่งมีความสามารถที่แท้จริงได้ กษัตริย์เว่ย์ทรงเห็นด้วย ดังนั้นวิธีการสอบคัดเลือกบุคคลเข้าทำงานของรัฐเว่ย์จึงถือกำเนิดขึ้นนั่นเอง

ข้อคิดจากประโยคสุภาษิตนี้

成语比喻:用空想来安慰自己或用来欺骗别人。

Advertisement

成語比喻:用空想來安慰自己或用來欺騙別人。

Chénɡyǔ bǐyù:Yònɡ kōnɡ xiǎnɡ lái ānwèi zìjǐ huò yònɡ lái qīpiàn biérén.

เฉิงยหวี่ ปี่ยวี่: ย่ง คง เสี่ยง ไหล อันเว่ย์ จื้อจี่ ฮว่า ย่ง ไหล ชีเพี่ยน เปี๋ยเหริน

Advertisement

สุภาษิตเปรียบว่า ใช้จินตนาการมาปลอบโยนตัวเองหรือใช้เพื่อหลอกลวงผู้อื่น

ประโยคตัวอย่างที่ใช้สำนวนสุภาษิตนี้ เช่น

你这样做不过只是画饼充饥,实际上一点也没有用。

你這樣做不過只是畫餅充饑,實際上壹點也沒有用。

Nǐ zhèyànɡ zuò búɡuò zhǐshì huà bǐnɡ chōnɡ jī,shíjì shɑnɡ yì diǎn yě méiyǒu yònɡ.

หนี่ เจ้อย่าง จั้ว ปู๋กั้ว จื่อฉื้อ ฮว่า ปิ่ง ฉง จี, ฉือจี้ ฉั้ง อี้ เตี่ยน เหย่ เหมย์โหย่ว ย่ง

คุณทำเช่นนี้ มันก็แค่วาดรูปขนมผิงเพื่อแก้หิวเท่านั้น ซึ่งในความเป็นจริงแล้วมันไม่มีประโยชน์สักนิดเดียว

ศูนย์ภาษาและวัฒนธรรมจีนสิรินธร
มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง

QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image