| ที่มา | คอลัมน์ เครื่องแนม มติชนรายวัน |
|---|---|
| เผยแพร่ |
ผักเบี้ยใหญ่ พืชตระกูลเดียวกับคุณนายตื่นสาย ดอกสีเหลืองสดขนาดเล็ก บานตอนเช้า
ผักเบี้ยใหญ่มีรสเปรี้ยว นิยมกินเป็นผักสด ผักสลัด หรือนำมาต้ม ลวก กินร่วมกับน้ำพริก มีคุณค่าทางโภชนาการสูงมาก โดยเฉพาะใบนอกจากมีโอเมก้า 3 สูงมาก ยังมีเส้นใย ให้แคลอรีต่ำ ไขมันต่ำ ดีต่อระบบหัวใจและหลอดเลือด ช่วยลดคอเลสเตอรอล และไตรกลีเซอไรด์ เพิ่มไขมันตัวดี HDL
มีสารต้านอนุมูลอิสระ เช่น วิตามินเอ บี ซี อี เบต้าแคโรทีน แคลเซียม แมกนีเซียม โพแทสเซียม ฟอสฟอรัส เหล็ก ลิเทียม โฟเลท และเป็นแหล่งของกลูตาไธโอน กรดแอลฟาไลโนเลนิก (ชนิดของกรดไขมันโอเมก้า 3) เมลาโทนิน
ข้อควรระวัง สตรีมีครรภ์ไม่ควรใช้ เนื่องจากพบว่ามีฤทธิ์ทำให้กล้ามเนื้อเรียบหดตัว ใบสดของผักเบี้ยใหญ่ 100 กรัม มีกรดออกซาลิก 1.31 กรัม หรือ 9% ของน้ำหนักแห้ง ผู้ป่วยที่เป็นนิ่วในไตจึงควรระวังการใช้
ที่สำคัญ ผักเบี้ยใหญ่ยังมีปริมาณโพแทสเซียมสูง ผู้ป่วยที่ต้องจำกัดปริมาณโพแทสเซียม เช่น ผู้ป่วยไตวายเรื้อรังที่มีภาวะโพแทสเซียมสูง จึงควรปรึกษาแพทย์
