บก.ลายจุด เล่าละเอียด เคยถูกเล่นงานด้วยม.112 ยันเป็นเครื่องมือการเมืองของจนท.
เมื่อวันที่ 18 ธันวาคม นายสมบัติ บุญงามอนงค์ หรือ บก.ลายจุด หัวหน้าพรรคเกียน นักเคลื่อนไหวทางการเมือง โพสต์ข้อความเล่าเรื่องการถูกฟ้องร้องด้วย ม.112 ประมวลกฎหมายอาญา ระบุว่า
เมื่อผมโดน ม.112 เมื่อปี 50 ผมไปรณรงค์ไม่รับร่างรัฐธรรมนูญที่ บขส เชียงราย ทหารลากตัวผมลงจากบนหลังคารถแล้วพาไปกักตัวที่ค่ายทหาร ผมถูกนายทหารที่อยู่ในตำแหน่งผู้อำนวยการข่าวกรองของกองทัพภาคที่ 3 สอบอย่างหนัก เอาโคมไฟส่องใส่หน้าแบบที่เราเห็นในหนัง พร้อมกับประโยคจำขึ้นใจว่า “ผมจะเอาผิดทางกฏหมายทุกเรื่องตั้งแต่คุณเกิดมา และ จะเอาผิดญาติพี่น้องคนอื่นด้วย ไม่ว่าเขาเคยทำความผิดอะไรมา”
เมื่อปี 57 ผมถูกควบคุมตัวไปอยู่ค่ายทหารอีกครั้งเพราะไม่ยอมไปรายงานตัวกับ คสช. ทีแรกก็คิดว่าจะโดนฟ้องแค่ไม่ไปรายงานตัว แต่ที่ไหนได้ ผมโดน ม.112 และ ม.116 ด้วย
อ้าว..ไม่ไปรายงานตัวกับ คสช. โดน ม.112 ได้ยังไงงงมั๊ยครับ ถ้างงก็กลับไปที่เรื่องที่ผู้อำนวยการข่าวกรองฯ ขู่ผมเมื่อปี 50
เรื่องมีอยู่ว่าช่วงต้นปี 57 มีชายคนหนึ่งไปฟ้องว่าผมผิด ม.112 เพราะ Post รูปของแกนนำ กปปส. แต่ตีความไปว่าเป็นการตัดต่อภาพของในหลวงและพระราชินี ตอนนั้นตำรวจเตรียมส่งเรื่องไป ปอท. เพราะต้องการหนังสือฉบับหนึ่งเพื่อทำการปิดสำนวนสั่งไม่ฟ้อง เพราะเจ้าพนักงานมองว่ามันไม่เข้า ม.112 แต่เนื่องจาก ปอท. ตั้งอยู่ที่ศูนย์ราชการ ที่พุทธอิสระไปปิดล้อมไว้ทำให้กระบวนการทางเอกสารทำไม่สำเร็จ สำนวนผมค้างอยู่ที่นั่น จนมาถูกจับหลังการรัฐประหาร และมีคำสั่งให้ค้นคดีทั้งหมดที่มีอยู่เพื่อฟ้องผม ทีนี้ก็โดนเจ้าพนักงานแจ้งข้อกล่าวหาจนได้ คดีนี้ผมสู้ตั้งแต่ชั้นพนักงานสอบสวน ขอให้การเพิ่มเติมจนในที่สุดหัวหน้าพนักงานสอบสวนซึ่งเป็นรองผุ้การตำรวจของจังหวัดร้อยเอ็ด มีคำสั่งไม่ฟ้องคดี ม.112 แต่เรื่องยังไม่จบ
ตามที่ทราบกันดีว่าผมโดนคำสั่งคสช. อายัดบัญชีธนาคาร ผมตัดสินใจขายข้าวลายจุด ขายได้ 21 วัน ตำรวจตั้ง Warroom สกัดผมตั้งแต่วันแรกที่ผมเริ่มขาย ผมรู้ได้ยังไงเหรอ ก็เพราะมีคนที่นั่งอยู่ใน Warroom นั้นสะกิตแจ้งให้ผมทราบ จนวันหนึ่งข้าวลายจุดถูกเสธไก่อู โฆษก คสช ในเวลานั้นกล่าวร้ายว่าข้าวลายจุดกำลังทำลายกลไกตลาดข้าวไทย (อ้าย…)
มีตำรวจสันติบาลคนหนึ่งติดต่อขอเข้าพบเพื่อคุยเรื่องข้าวลายจุด ผมก็ให้เข้าพบด้วยดี ตำรวจท่านนั้นบอกผมว่าผมควรหยุดขายข้าวได้แล้ว เพราะมันมีผลทางการเมือง ผมบอกตำรวจว่าถ้าผมทำผิดกฏหมายเรื่องการขายข้าวตรงไหนก็ให้แจ้งความผมได้เลย และประโยคสุดท้ายที่ตำรวจท่านนั้นพูดกับผมคือ “เชื่อผมเถอะว่า คุณไม่มีทางขายข้าวลายจุดได้ต่อหรอก” แล้วเขาก็เดินออกไป
วันรุ่งขึ้น ตำรวจส่งหนังสือที่ลงชื่อโดย พล.ต.อ.สมยศ พุ่มพันม่วง ผบ.ตร คนที่เคยเป็นข่าวไปยืมเงินเสี่ยเจ้าของอาบอบนวด 300 ล้านคนนั้นแหละ หนังสือฉบับนี้คือ หนังสือยืนคำสั่งฟ้องแย้งความเห็นของหัวหน้าพนักงานสอบสวนในคดี ม.112 สุดท้ายผมตัดสินใจหยุดขายข้าวลายจุด ปิดตำนานข้าวถุงที่ทำลายกลไกตลาดข้าวไทยในที่สุด
เล่ามาถึงตรงนี้เพื่อจะบอกว่า พวกเขาใช้ ม.112 เพื่อเหตุผลทางการเมือง คนพวกนี้สวมชุดทหารถือปืนไปที่บ้านที่ลูกสาวผมอยู่ เอารถทหารไปดักรอรับลูกสาวผมอยู่หน้าโรงเรียน แล้วบอกว่าจะพาไปรับทุนการศึกษาที่ค่ายทหาร ทุเรศขนาดนั้นก็เคยทำมาแล้ว
ปล.คดี ม.112 ของผมเรื่องไปถึงอัยการจังหวัดมีความเห็นไม่ฟ้อง และอัยการภาคมีคำสั่งไม่ฟ้อง ปิดคดี ม.112 ของผมในที่สุด
