คำแถลงในวันพ้นโทษของ นายณัฐวุฒิ ไสยเกื้อ ได้รับความสนใจจากสังคมเป็นอย่างสูงอยู่แล้ว คำปราศรัยในวาระ 11 ปีของเหตุการณ์เมื่อวันที่ 10 เมษายน 2553 ยิ่งได้รับความสนใจเป็นอย่างสูง
ไม่เพียงทำให้ภาพของเหตุการณ์เมื่อวันที่ 10 เมษายน 2553 หวนกลับมาฟื้น ”ความทรงจำ”
หากแต่ต้องยอมรับว่าเป็น ”ความทรงจำ” ซึ่งสร้างความสะเทือนใจเป็นอย่างสูง เนื่องจากเป็นรูปธรรมแห่งการสลายการชุมนุมอันเกิดขึ้นในยามวิกาลที่มากด้วยเงื่อนงำ
ไม่ว่าการตายของเจ้าหน้าที่ทหารบริเวณหน้าโรงเรียนสตรีวิทยา ไม่ว่าการตายของประชาชนในจุดต่างๆบนถนนราชดำเนินและสี่แยกคอกวัวยังเป็น ”ปริศนา” อันดำมืด
ความละเอียดอ่อนอยู่ตรงที่ไม่สามารถคลี่คลายเงื่อนปม ประสานเข้ากับการหยุดชะงักลงไปอย่างสิ้นเชิงในการตรวจสอบข้อเท็จจริงภายหลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
เป็นความละเอียดอ่อนที่เหมือนกับเรื่องจะจบ แต่กลับได้รับความสนใจเป็นอย่างสูงจาก ”คนรุ่นใหม่”
การจัดงานรำลึกถึงเหตุการณ์ 11 ปีวันที่ 10 เมษายน 2553 ณ อนุสรณ์สถาน สี่แยกคอกวัว โดยคณะของ นายณัฐวุฒิ ไสยเกื้อ นางธิดา ถาวรเศรษฐ์ กลายเป็นการเคลื่อนไหวย่อยๆทางการเมือง
แม้ว่าด้านหลักของผู้เข้าร่วมคือมวลชน ”คนเสื้อแดง” แต่กลับมีเยาวชนคนรุ่นใหม่ เข้าไปมีส่วนด้วยอย่างคึกคัก
พวกเขาไม่เพียงแต่จะส่งหรีดแสดงความรำลึกนึกถึง หากแต่ยังได้จัดกิจกรรมต่อสาธารณะอย่างหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มที่เรียกตนเองว่า ”ฟรีอาร์ท” ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มคนรุ่นใหม่ นนทบุรี
บทบาทของ นายณัฐวุฒิ ไสยเกื้อ เป็นบทบาทในลักษณะอันเป็นเหมือนกับสะพานเชื่อมในทางความคิดและในทางการเมืองอย่างทรงความหมาย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแสดงความขอบคุณต่อ ”คนรุ่นใหม่”
เท่ากับเป็นการส่งสัญญาณทางการเมืองที่ ”คนเสื้อแดง” มีความเข้าใจและเห็นอกเห็นใจต่อ ”คนรุ่นใหม่” อย่างแหลมคมยิ่ง
ความแหลมคมในที่นี้อยู่ที่การแสดงความเห็นอกเห็นใจ ความเข้าใจต่อบทบาทและการเคลื่อนไหวนับแต่เดือนกรกฎาคม 2563 เป็นต้นมา และที่สำคัญคือการเรียกร้องในเรื่องปรองดองสมานฉันท์
เป็นการปรองดองสมานฉันท์บนพื้นฐานที่เห็นอกเห็นใจและเข้าใจในการเคลื่อนไหวของเยาวชน คนรุ่นใหม่อย่างลึกซึ้ง
ย้อนอ่าน
