แม้ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ จะมีความเชื่อมั่นว่า คณะก้าวหน้าจะได้รับเลือกตั้งเป็นนายก อบจ.ครบทั้ง 42 จังหวัดที่ส่งลงสมัคร
แต่นักวิชาการที่ติดตามเรื่องนี้ระบุว่า ถ้าได้ 10 จังหวัดก็เก่ง
ประหนึ่งว่า น้ำเสียงของนักวิชาการจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยซึ่งทำงานการเลือกตั้ง “ท้องถิ่น” มาอย่างต่อเนื่องจะลดความเชื่อมั่นต่อคณะก้าวหน้า
กระนั้น หากใครย้อนกลับไปยังการเลือกตั้งเมื่อเดือนมีนาคม 2562
เมื่อพรรคอนาคตใหม่เสนอตัวเข้าสู่สนามทางการเมือง บรรดา “เกจิ” ทั้งหลายต่างออกมาคาดหมายตรงกันว่า หากได้รับเลือก 5 คนก็ถือว่าเก่งอย่างยิ่ง
นั่นก็คือ 5 จากทั้งสิ้น 500
แต่แล้วเมื่อผลออกมากลายเป็นว่าพรรคอนาคตใหม่ได้รับเลือกมากกว่า 80 เหนือกว่าพรรคประชาธิปัตย์ เหนือกว่าพรรคภูมิใจไทย เหนือกว่าพรรคชาติไทยพัฒนา
ก่อสภาพ “ตะลึง ตึง” อย่างถ้วนหน้า
การคาดหมายว่าคณะก้าวหน้าจะได้รับเลือกจำนวน 10 กว่าคนจากที่ส่งลงสมัคร 42 จังหวัดจึงมิได้เป็นการประเมินต่ำ หรือกดมากเกินไป
ตรงกันข้าม เป็นการยกย่อง ชมเชย ด้วยซ้ำ
ลองตรองดูเถิด การเลือกตั้งนายก อบจ.นั้นหนักหนาสาหัสยิ่งกว่าการเลือกตั้ง ส.ส.หลายเท่า เพราะว่าการเลือกตั้ง ส.ส.ยังเป็นระบบเขต
แต่การเลือกนายก อบจ.เลือกทั้ง “จังหวัด”
ทั้งยังเป็นการเลือกตั้งในสภาพที่กฎระเบียบของ กกต.มีลักษณะสกัดขัดขวาง มิได้เปิดกว้างให้กับคนหน้าใหม่ทางการเมืองอย่างแท้จริง
แม้กระทั่งการลงคะแนนในวันที่ 20 ธันวาคม ก็ยอกย้อน
จึงเด่นชัดว่า กระสวนการเลือกตั้งเช่นนี้จะสร้างเงื่อนไขที่ดีให้กับคนเก่าคนเดิมที่ยึดครองพื้นที่มากกว่าจะเป็นของคนหน้าใหม่เพิ่งเสนอตัวเข้ามา
คำถามอยู่ที่ว่าคณะก้าวหน้าจะได้ถึง 10 คน 10 จังหวัดจริงละหรือ
ไม่ว่าในที่สุดแล้วคณะก้าวหน้าจะได้รับเลือกหรือไม่ได้รับเลือก ที่ได้รับเลือกเป็นกี่คนกี่จังหวัด แต่ที่แน่ชัดอย่างที่สุดความพยายามของคณะก้าวหน้าก็มิได้สูญเปล่า
เพราะ “คณะก้าวหน้า” เท่ากับต่อยอด “พรรคอนาคตใหม่”
เป็นการต่อยอดกระบวนการทางการเมืองที่เน้น “นโยบาย” เน้นว่าจะแก้ปัญหาให้กับพื้นที่อย่างไร จะสร้างความร่วมคิด ร่วมทำกับประชาชนอย่างไร
บนพื้นฐานความโปร่งใสในทางการเมือง
ความโปร่งใสในที่นี้มิได้หมายความว่าจะเปิดทุกอย่างให้ประชาชนเข้าตรวจสอบได้อย่างเต็มที่และสมบูรณ์เท่านั้น
หากยังเป็นการเมืองที่มิได้ใช้เงินเพื่อหว่านซื้อคะแนน
ไม่ว่าคนของคณะก้าวหน้าจะไป ณ ที่ใด แนวความคิด “ใหม่” ในทางการเมืองอย่างที่พรรคอนาคตใหม่เคยปฏิบัติก็จะหว่านลงไปในทางความคิดอย่างกว้างขวาง
ตรงนี้ต่างหากคือมิติใหม่ ตรงนี้ต่างหากคือผลงาน
เหลือเวลาอีกเพียงไม่ถึง 1 สัปดาห์ วันอาทิตย์ที่ 20 ธันวาคม ก็จะเดินทางมาถึง นั่นหมายถึงการตัดสินใจครั้งสำคัญอีกคำรบหนึ่งของสังคมไทย
นี่มิได้เป็นการเลือกในแบบ “เดิม”
นี่คือการเลือก “ตัวแทน” ในระดับ “จังหวัด” ที่จะทำให้เห็นความสำคัญของคนซึ่งเป็นคนของประชาชน ที่จะทำงานรับใช้ประชาชนอย่างแท้จริงหรือไม่ อย่างไร
นี่คือการปะทะระหว่างการเมือง “ใหม่” กับการเมือง “เก่า” ครั้งสำคัญ
