| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คอลัมน์หน้า 3 : คำตอบ อธิบาย ต่อ ประยุทธ์ จันทร์โอชา อนิจจัง อำนาจ
ไม่ว่าจะมองผ่านคำถามจากพี่โน้ส อุดม ไม่ว่าจะมองผ่านคำถามจาก นายวีระกร คำประกอบ คือ รูปธรรม “การเมือง” ที่เปลี่ยน
ทั้งต่อ “คสช.” ทั้งต่อ “ลุงตู่”
เพราะคำถามจาก นายวีระกร คำประกอบ ล้วนไม่เคยเกิดขึ้นทั้งในห้วงหลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
ในห้วงก่อนเลือกตั้งเมื่อ 3 ปีก่อน
แม้ภายในพรรคพลังประชารัฐจะต้องการให้ นายอุตตม สาวนายน เป็น 1 ในแคนดิเดตนายกรัฐมนตรี
แต่เมื่อ “ลุงตู่” ไม่ยอม ทุกอย่างก็ “จบ”
แต่มาถึงเดือนตุลาคม 2565ไม่เพียงแต่เกิดคำถาม “ลุงตู่” ยังเหมาะที่จะเป็นแคนดิเดตนายกรัฐมนตรีหรือไม่
หากยังเรียกร้องถึงขนาดให้ “สมัคร” เป็น “สมาชิกพรรค”
พลันที่มี “คำถาม” ลอยตามสายลมมาจาก นายวีระกร คำประกอบ คนจำนวนไม่น้อยเกิดคำถามย้อนกลับไป
เป็น “ตัวแทน” ใคร “รับงาน” มาหรือไม่
เมื่อได้รับการปฏิเสธจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ประสานเข้ากับคำปฏิเสธจาก นายสมศักดิ์ เทพสุทิน
ทุกคนก็ถึง “บางอ้อ”
ที่เคยเห็นว่า “คำวินิจฉัย” จากคณะตุลาการศาลรัฐธรรมนูญเท่ากับเป็น “ใบเบิกทาง” ให้กับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็เริ่มเห็นว่าไม่น่าจะใช่
คำถามจึงเริ่มขยายและกระจายประเด็นออกไป
เมื่อเห็นว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็มิอาจให้คำตอบ เมื่อเห็นว่า พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เริ่มเข้าสู่ “โหมด” เดิม
น่ายินดีที่ #เดี่ยว13 คือ “คำตอบ”
ไม่ว่าการรับฟัง #เดี่ยว13 ผ่านช่องเน็ตฟลิกซ์ ไม่ว่าการรับฟังอย่างชนิดเป็นห้วงผ่านสื่อเครือข่ายออนไลน์
กว่า 30 นาทีพุ่งใส่ “ลุงตู่”
ดำเนินไปในลักษณะเป็น “รวบยอด” และได้กลายเป็น “ผลึก” ในการประมวลความเป็น “ลุงตู่” ออกมาได้อย่างครบถ้วน
ที่สำคัญ สอดรับกับ “อารมณ์” ในทาง “สังคม”
อย่าได้แปลกใจที่เมื่อเกิด “คำถาม” ลอยมาจากปาก นายวีระกร คำประกอบ จึงก่อให้เกิดเป็น “กระแส”
เนื่องจากนี่คือ “บทสรุป” ที่อยู่ “ในใจ”
การจัดทัพของ “กองเชียร์” เพื่อตอบโต้ #เดี่ยว13 ไม่ว่าจะมาจาก “ลุงเสรี” ไม่ว่าจะมาจาก “ลุงเทพ” หรือแม้กระทั่ง “ลุงศรี”
ล้มเหลวอยู่ ณ เบื้องหน้า #เดี่ยว13
คล้ายกับเป็นการปะทะระหว่างปฏิบัติการ #เดี่ยว13 กับ ผลพวงของรัฐประหาร และการลงมือทำงานของ “ลุงตู่”
นั่นเป็น “ความจริง” ที่ยาก “ปฏิเสธ”
เกิดสภาวะล้มครืนอย่างเป็นที่ประจักษ์ของ “การเมือง” เก่า ของ “การตลาด” เก่า ณ เบื้องหน้าการมาของสิ่งใหม่ๆ ของคนรุ่นใหม่
เป็นคำตอบ คำอธิบายที่ร้าวรานใจยิ่งต่อ “ลุง”
