ไม่ว่าพรรคพลังประชารัฐจะมีมติให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ขึ้นเวทีดีเบตเพื่อประชันวิสัยทัศน์ทางการเมืองหรือไม่
แต่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็คือ “เป้า”
อย่าว่าแต่เวทีปราศรัยของพรรคเพื่อไทยที่จังหวัดอุดรธานีในตอนเย็นย่ำของวันที่ 23 กุมภาพันธ์ เลย แม้กระทั่งการปิกนิกของพรรคอนาคตใหม่ริมถนนสุขุมวิท กทม. ในเวลาใกล้เคียงกัน
“เป้า” ก็ยังเป็น พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
เพียงแต่บนเวทีปราศรัยของพรรคอนาคตใหม่เป็นสีสันในแบบชาว “ฟิวเจอริสต้า” ขณะที่บนเวทีของพรรคเพื่อไทยเมื่อเป็น ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง เมื่อเป็น นายอดิศร เพียงเกษ
มีหรือจะติด “เบรก”
และในอีกไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ไม่ว่าที่ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ พูด ไม่ว่า ที่ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง พูด ล้วนสามารถฟังได้ผ่านช่องทาง “ยูทูบ”
คนที่จะโชกเลือดคือ “คสช.”
ช่องทางของ “ยูทูบ” ช่องทางของ “เฟซบุ๊ก ไลฟ์” คือ มิติใหม่ในทางการเมืองที่การปราศรัยในยุค นายควง อภัยวงศ์ ไม่มี การปราศรัยในยุคเดือนตุลาคม 2516 ไม่มี
แม้กระทั่งเมื่อเดือนกรกฎาคม 2554 ก็ไม่มี
แต่ภายหลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 ช่องทาง “ยูทูบ” ช่องทาง “เฟซบุ๊ก ไลฟ์” ได้กลายเป็นปรากฏการณ์ใหม่
การติดตามผ่าน “สมาร์ทโฟน” มีอยู่แล้ว
จากจำนวนคนเรือนพันหน้าเวทีปราศรัยก็ขยายเป็นเรือนหมื่น จากจำนวนเรือนหมื่นหน้าเวทีปราศรัยก็ขยายเป็นเรือนแสน
หลายๆ แสนก็กลายเป็น “ล้าน”
ยิ่งหากเนื้อหาการปราศรัยคือ การแจกแจงบทบาทของ คสช. คือการอธิบายความล้มเหลวของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในเชิงการบริหาร
ก็รู้กันอยู่ว่าวันที่ 24 มีนาคมจะเป็นอย่างไร
มีความย้อนแย้งเป็นอย่างยิ่งในเรื่องของ “โพล” ไม่ว่าจะเป็นนิด้าโพล ไม่ว่าจะเป็นสวนดุสิตโพล ไม่ว่าจะเป็นกรุงเทพโพลล์
นั่นก็คือ คะแนนของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ยังนำ
ขณะเดียวกัน คะแนนความนิยมของพรรคการเมืองยังเป็นของพรรคเพื่อไทย และที่กำลังกวดตามมาอย่างน่าจับตาคือคะแนนของพรรคอนาคตใหม่
ขณะที่พรรคพลังประชารัฐยังห่าง
ทั้งนี้ แทบไม่ต้องเอ่ยถึงพรรครวมพลังประชาชาติไทย พรรคประชาชนปฏิรูป พรรคพลังธรรมใหม่ ซึ่งประกาศหนุน พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
แล้ว พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะได้เป็นนายกรัฐมนตรีอย่างมีความสุขได้ละหรือ
จึงไม่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะตัดสินใจขึ้นเวที “ดีเบต” ประชันวิสัยทัศน์หรือไม่ สภาพการณ์ก็แทบมิได้แตกต่างอะไรเลย
หนักหนา สาหัส เหมือนเดิม
มองในแง่การเมือง พลันที่มีการประกาศและบังคับใช้รัฐธรรมนูญ พลันที่กฎหมายลูกประกอบรัฐธรรมนูญมีผลบังคับใช้
เท่ากับโหมด “เลือกตั้ง” ได้เกิดขึ้นโดยสมบูรณ์
ในอีกด้าน เท่ากับเป็นสัญญาณแห่งการสัประยุทธ์ในทางการเมือง ในอีกด้าน เท่ากับเป็นการเริ่มต้นนับถอยหลังในทางการเมือง
เพราะ “อำนาจ” ได้กลับไปอยู่ในมือของ “ประชาชน” แล้ว
