การทำดี โดยไม่หวังผล มัก “ได้ผลดี”เสมอ
อย่างน้อยก็“ดีต่อใจ” เพราะการที่ใจไม่จดจ่อเฝ้ารอว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรคือ “ความสุขใจ”เสมอ!!!
เหอๆๆ
ว่าแล้ววันนี้ ก็มีข่าวของ แคเธอรีน เคนยอน นักศึกษาปริญญาเอก มหาวิทยาลัยเคล็มสัน
ในรัฐเซาธ์ แคโรไลนา สหรัฐอเมริกา ที่เก็บแหวนวงหนึ่งได้ เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์
แล้วหาทางตามหาเจ้าของแหวนจนเจอ และส่งแหวนคืนให้เจ้าของสำเร็จ
ปรากฎว่า ผ่านมาอีก 2 สัปดาห์ แคเธอรีนก็ไดรับแหวนรุ่น
ที่เธอเคยทำหายไปนานกว่า 2 ปีคืนมา!!!
แคเธอรีน เล่าว่าเธอสงสัยว่า เธอน่าจะทำแหวนรุ่นหล่นหายบนรถบัส เมื่อปี 2560
แต่ตอนนั้นเมื่อพยายามหาเท่าไร ก็ไม่เจอ
เธอจึงตัดใจ แล้วใช้ “ประกันแหวนหาย”ที่เธอทำไว้ไปซื้อแหวนรุ่นวงใหม่มา
แต่ปรากฎว่า เมื่อไม่นานมานี้เธอได้รับการติดต่อ จาก แอนโดรว์ แฮมมอนด์
อดีตนักศึกษามหาวิทยาลัยเคล็มสัน ที่ติดต่อมาว่า เมื่อปี 2560 เขา
พบแหวนรุ่นวงหนึ่งตกอยู่บนรถบัสระหว่างที่มีนักศึกษากลุ่มใหญ่เดินลงจากรถไป
และตลอด 2 ปีที่ผ่านมา เขาพยายามหาข้อมูลทางออนไลน์เพื่อตามหาที่ติดต่อ
แคเธอรีน แต่ก็ไม่พบสักที จนกระทั่งเพิ่งหาช่องทางติดต่อแคเธอรีนได้
เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมานี้เอง!!!
จะว่าเป็นความ”บังเอิญ”ก็ได้
หรือเป็นเพราะ ทำดี เลย “บังเกิด”เรื่องดีตามมาก็ได้นะ
555
