ลูก คือ “หลักชัย” ที่ทำให้แม่ชาวยูเครนสามารถไปต่อ
คอลัมน์ World Update
จากเดิมที่วันที่ 8 มีนาคมของทุกปี หญิงชาวยูเครนจะได้รับช่อดอกไม้ ช็อกโกแลต ของขวัญ จุมพิต หรือ คำชื่นชมจากพ่อ และสามีเพื่อฉลอง “วันสตรีสากล” แต่ปีนี้สตรีชาวยูเครนต่างเผชิญกับการพลัดพราก เมื่อต้องลี้ภัยสงครามออกจากบ้านเกิดเพียงลำพังกับลูกๆ โดยทิ้งพ่อ สามี และญาติพี่น้องที่เป็นผู้ชายไว้เบื้องหลัง เมื่อรัฐบาลยูเครนออกกฎหมายห้ามผู้ชายอายุ 18-60 ปีออกนอกประเทศ เพื่อเป็นกำลังต่อสู้กับกองทัพรัสเซีย
อลินา รูดาโควา สาวยูเครนวัย 19 เริ่มร้องไห้เมื่อนึกขึ้นได้ว่า วันนี้เป็นวันสตรีสากล ซึ่งเมื่อปีที่แล้ว เธอยังได้รับดอกไม้จากพ่อ และของขวัญจากญาติๆอยู่เลย แต่ปีนี้เธอต้องจากบ้านและครอบครัว ลี้ภัยมาอยู่ที่โรมาเนีย และลืมวันสตรีสากลไปเลย
“ปีนี้ ฉันแทบไม่ได้นึกถึงวันสำคัญนี้เลยด้วยซ้ำ วันนี้ช่างเลวร้ายจริงๆ”
สำนักข่าวเอพีอ้างตัวเลขของสหประชาชาติที่มีออกมาเมื่อวันสตรีสากล ระบุว่ายอดผู้อพยพชาวยูเครนมีจำนวนถึง 2,000,000 คน นับเป็นการอพยพที่รวดเร็วที่สุดในยุโรป นับแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 และมีจำนวนถึง 1,000,000 คนที่เป็นเด็กๆ
วันที่ต้องทิ้งบ้านในกรุงเคียฟไปกับลูกสาววัย 3 ขวบ ปาลินา ชูลกา เล่าให้นักข่าวเอพีฟังว่า “แน่นอนว่า การเดินทางพร้อมลูกเป็นเรื่องยาก แต่ฉันอธิบายให้ลูกฟังว่า เรากำลังจะไปเที่ยว และแน่นอนว่า สักวันหนึ่งเราจะได้กลับบ้านเมื่อสงครามสงบ ”
ปาลินา ยอมรับว่าเธอมืดมนไปหมด ไม่รู้ว่าจะเจออะไรต่อไปข้างหน้าเมื่อเดินทางมาถึงประเทศฮังการี แต่เธอเชื่อว่า ประสบการณ์เลวร้ายนี้จะทำให้เธอเข้มแข็งขึ้น “ฉันรู้สึกว่าฉันต้องอยู่ดูแลลูก พอคิดได้แบบนี้มันทำให้ฉันตัดสินใจได้ง่ายขึ้นที่จะก้าวไปต่อ ”
นาตาลิยา ครูเกษียณ จากแคว้นโดเนตส์ ทางตะวันออกของยูเครน ก็เช่นกันที่เล่าว่า ” ฉันคงจมอยู่กับฝันร้ายที่ยังไม่จบ ถ้าไม่ใช่เพราะลูกสาว ฉันก็คงไม่มีสติ ”
เยลีนา มากาโรวา หญิงชาวยูเครน ที่ลี้ภัยข้ามพรมแดนไปยังโปแลนด์พร้อมแม่ และลูกสาววัยรุ่น บอกว่าชีวิตของเธอจบสิ้นลง ทันทีที่รู้ว่า พ่อ สามี และพี่ชาย น้องชาย ไม่สามารถเดินทางไปพร้อมกับเธอได้
“ฉันได้แต่หวังว่า สงครามจะจบลงเร็วที่สุด เพราะสำหรับแม่ทุกคน ไม่มีอะไรจะเลวร้ายไปกว่านี้อีกแล้ว ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมลูกๆของเราต้องตาย “
ขณะที่ เอลีนา ชาโพวัล ให้สัมภาษณ์เอพีระหว่างอยู่ที่ค่ายผู้ลี้ภัยในประเทศมอลโดวา พร้อมลูกวัย 4 ขวบและ 8 ขวบว่า แม้จะเศร้าเสียใจเมื่อนึกถึงบ้านและสมาชิกในครอบครัวที่เธอต้องจากมา แต่เธอก็ปล่อยให้ตัวเองล้มไม่ได้ “ฉันเชื่อว่าเรายังมีอะไรต้องทำอีกมากนับจากนี้ ฉันจำเป็นต้องรวบรวมสติ ต้องยืนหยัดให้ได้ เพราะฉันมีลูกอีก 2 คน ฉันต้องเข้มแข็ง ”
สำหรับ อนาสตาเซีย สาวยูเครนวัย 19 บอกว่า ” ของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับผู้หญิงทุกคนก็คือ การยุติสงคราม “
