หมอทศพร วาดรูป ‘ขรรค์ชัย บุนปาน’ อวยพรมติชนก้าวสู่ปีที่ 44 ‘จงมั่นอุดมการณ์ ประ’ธิปไตยให้มั่นคง’
เมื่อวันที่ 10 มกราคม นพ.ทศพร เสรีรักษ์ อดีตผู้สมัคร ส.ส.พรรคไทยรักษาชาติ กล่าวเนื่องในโอกาส 9 มกราคม ที่หนังสือพิมพ์มติชน ครบรอบ 44 ปี ว่า ผมรู้จัก “มติชน” มา 43 ปี แต่รู้จัก “ขรรค์ชัย บุนปาน” มานานกว่านั้น ในยุคที่นักเรียน นักศึกษา ยังใช้ชีวิตอยู่กับความฟุ้งเฟ้อ ไม่ได้สนใจโลกนอกมหาวิทยาลัย ไม่รู้จักประชาธิปไตย ชีวิตนิสิตนักศึกษามีแต่ความสนุกสนาน ทุกมหาวิทยาลัยจะมีงานเต้นรำประจำปี นิสิตนักศึกษาก็จะหัดเต้นรำกัน มหาวิทยาลัยมหิดลที่ผมเรียนมีงานประจำปีชื่อ “ราตรีดอกไม้บ้านในดวงใจ”
นพ.ทศพรกล่าวว่า แล้ววันหนึ่ง ก็เริ่มมีผู้คนถามหาความหมายของชีวิตนิสิตนักศึกษา เริ่มมีแนวคิดในการวิพากษ์วิจารณ์นักศึกษาด้วยกันเองให้กลับมาสนใจปัญหาของสังคม มากกว่าการใช้ชีวิตในยุคสายลมเเสงแดด “ขรรค์ชัย บุนปาน” และ “สุจิตต์ วงษ์เทศ” เป็นปัญญาชนยุคแรกๆ ที่เขียนบทประพันธ์วิพากษ์วิจารณ์การใช้ชีวิตของนักศึกษา พยายามสะท้อนให้เห็นว่า คุณค่าของการเรียนรู้ในระดับอุดมศึกษาคือการเรียนรู้เพื่อผู้อื่น และนำความรู้ที่ได้กลับไปรับใช้สังคมและผู้ที่ด้อยกว่า “กู คือนิสิตนักศึกษา” “หนุ่มหน่ายคัมภีร์” และอีกหลายๆ เรื่อง เป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกรักและผูกพันกับ ขรรค์ชัย บุนปาน และสุจิตต์ วงษ์เทศ โดยไม่เคยรู้จักตัว
ย้อนอ่าน : 2563 ปรากฏการณ์ ‘มติชน’ พลิกวิกฤตโควิด-19
– เปิดไทม์ไลน์ ขรรค์ชัย บุนปาน ‘ไปต่อ’ อย่างปกติ ในปีที่44 ของ ‘มติชน’
นพ.ทศพรกล่าวว่า ในยุคที่ยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ ยังไม่มีอินเตอร์เน็ต แหล่งของข่าวสารที่เราจะได้รับมีโทรทัศน์ วิทยุ และหนังสือพิมพ์เท่านั้น นักศึกษาในยุคนั้นจะพกพาหนังสือพิมพ์พับเหน็บอยู่ในกระเป๋ากางเกงด้านหลัง (เหมือนน้องยุคนี้ที่เหน็บโทรศัพท์มือถือ) หรือพับรวมอยู่กับอยู่กับสมุดเล็กเชอร์หนังสือเทกซ์บุค ไปยืนรอรถ นั่งบนรถ หรือนั่งรออะไรก็ตาม ก็จะหยิบหนังสือพิมพ์มานั่งอ่าน แล้ววันหนึ่งหนังสือพิมพ์มติชนก็เกิดขึ้น ด้วยราคาฉบับละ 1.50 บาทเท่าๆ กับค่ารถเมล์
“พ่อสอนให้ผมอ่านหนังสือพิมพ์ตั้งแต่ฉบับละ 1 บาท เมื่อชั้นประถม อ่านมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนที่เป็นนักศึกษา และเมื่อทำงานแล้ว ในช่วงที่มีหน้าที่ทางการเมือง ผมยิ่งต้องอ่านหนังสือพิมพ์ทุกฉบับในแต่ละวัน ‘มติชน’ คือหนังสือพิมพ์ที่ผมอ่านมาตลอด ทุกวันนี้ผมยังมีความสุขกับการได้ดูข่าวอ่านข่าวจากหน้าหนังสือพิมพ์ที่เป็นกระดาษ ตัวหนังสือสีดำบนพื้นขาวที่ตามองเห็น สัมผัสสากๆ แต่นิ่มนวลต่อมือให้ความรู้สึกที่อิ่มเอมต่อหัวใจ มากกว่าจอเล็กๆ บนโทรศัพท์มือถือ
“43 ปีมติชน ที่คงทนมายาวนาน
จงมั่นอุดมการณ์ ประ’ธิปไตยให้มั่นคง”
“ขอให้อยู่เคียงคู่คนไทยตลอดไปนะครับ Happy birthday ครับ ‘มติชน’ รักนะครับ” นพ.ทศพรกล่าว
