วันที่ 3 มีนาคม 2560 เมื่อเวลา 10.00 น. ที่วัดศรีสว่างเกษมสุข บ.จำปา หมู่ 7 ต.หนองนาคำ อ.เมือง มีการจัดงานบุญเดือน 4 หรืองานบุญเทศมหาชาด หรือบุญพระเวส มีชาวบ้านจาก บ.จำปา และใกล้เคียง เดินทางมาร่วมงานไม่มากเหมือนทุกปี ท่ามกลางกลิ่นเหม็นปลาร้าไหม้ หรือกลิ่นปล่องโรงงานยางแท่ง 2 โรง ของ บ.ศรีตรังแองโกรอินดัสตี จก. (มหาชน) และของ บ.วงษ์บัณฑิต จก. ระดับ 1-2 โชยตามลมมาเป็นระยะ แม้อยู่ระหว่างมีคำสั่งให้ปรับปรุง ที่จะต้องเสร็จภายในวันที่ 6 มีนาคมนี้
นายไพทูล รอดคลองตัน และนางวันเพ็ญ เชื้อตาพระ ชาวบ้าน บ.จำปา ได้นำหน้ากากอนามัย เดินแจกจ่ายให้กับประชาชนมาร่วมงาน พร้อมเปิดเผยว่า มีผู้มาร่วมทำบุญน้อยกว่าแต่ก่อน รวมทั้งผู้ที่จะมาเปิดโรงทานก็น้อยลง อาจจะเป็นเพราะกลิ่นเหม็นยาง เห็นว่าชาวบ้านที่มาร่วมงานบุญ ส่วนใหญ่ไม่สวมหน้ากากอนามัย จึงชวนนางวันเพ็ญที่บ้านอยู่ใกล้กัน ออกมาแจกหน้ากากอนามัยกับชาวบ้าน โดยเฉพาะเด็กและผู้สูงอายุ กลัวว่าเขาอาจจะไม่คุ้นกับกลิ่นเหม็น
นายเฉลียว ลีสง่า ผอ.สำนักงานสิ่งแวดล้อมภาค 9 เปิดเผยว่า กลิ่นเหม็นโรงงานยางมี 2 กลิ่น ที่สร้างความเดือดร้อนรำคาญ รบกวนการดำเนินชีวิตไม่ได้ตามปกติคือ กลิ่นเหม็นเน่าที่เกิดจากการหมักหมมของกองยาง ไม่น่าเป็นห่วงมากนักเพราะอินทรีย์สาร ที่น่าเป็นห่วงคือกลิ่นเหม็นแสบจมูก หรือกลิ่นปลาร้าไหม้ มันคือกลิ่นจากปล่อง ที่โรงงานนำยางพาราไปอบ ความร้อนจะขับสิ่งที่เจือปนออกมา เสี่ยงที่ชาวบ้านจะได้สูดดม และหากสูดดมบ่อยจะเป็นอันตราย
“ภาคอีสานใช้กรดซัลฟิวริกผสมน้ำยาง ซึ่งเป็นกรดมีความเข้มข้นสูง กัดกร่อนสูง เป็นอันตรายต่อทุกสิ่ง แม้กรดที่ใช้จะเจือจาง 5 เปอร์เซ็นต์ เราสงสัยว่าทำไมถึงเอากรดนี้มาใช้ โดยวางขายกันทั่วไป ข้างขวดก็ไม่ได้เขียนรายละเอียด ส่วนผสมอะไรบ้าง ความเข้มข้นเท่าไหร่ น้ำหนักของกรดมีค่าเท่าไหร่ ก็เลยร่วมกับส่วนควบคุมคุณภาพสิ่งแวดล้อม เก็บตัวอย่างมาตรวจ สิ่งที่พบและน่าตกใจมาก เพราะพบสิ่งเจือปนคือโลหะหนัก เช่น สารหนู นิกเกิ้ล, โครเมียม, เหล็ก, แมงกานีส, นิเกิ้ล และเซเลเนียม เจือปนอยู่” นายเฉลียวกล่าว
ผอ.สำนักงานสิ่งแวดล้อมภาค 9 เปิดเผยอีกว่า กรดซัลฟิวริคที่วางจำหน่าย ตามร้านสินค้าการเกษตร เพื่อใช้ในการหยดยางให้แข็งตัว น่าจะเป็นกรดที่ผ่านการใช้งานมาแล้ว และน่าจะผ่านกระบวนการหลอมโลหะ และน่าจะเป็นซากอุตสาหกรรม ไม่ควรนำกลับมาใช้อีก ควรจะเอาไปทำลาย เท่าที่ติดตามมันคือซากอุตสาหกรรมในประเทศหนึ่ง บริษัทเอกชนรับจ้างนำไปทำลาย แต่แทนที่จะทำลายก็มาเจือจาง เพื่อวางจำหน่ายรับเงิน 2 ต่อ กำลังหาว่าใครเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้
“ปัจจุบันน้ำกรดซัลฟิวริกมีวางขายมากกว่า 20 ยี่ห้อ เราสุ่มตรวจยี่ห้อที่มีคนใช้เยอะ เมื่อพบสิ่งเจือปนก็เก็บตัวอย่างมา และเรายังเห็นวางจำหน่ายอยู่เหมือนเดิม เราได้แจ้งไปยังกรมควบคุมมลพิษ และได้คำตอบว่าจะทำการติดตามควบคุม แต่ก็ต้องเข้าใจทางกรมฯเองก็มีข้อจำกัดในอำนาจหน้าที่ ในส่วนการประชุมแก้ไขเกี่ยวกับยางพารา ก็ได้แจ้งเรื่องนี้ต่อที่ประชุมทุกครั้ง ก็ยังไม่เห็นหน่วยงานไหนนำไปพูดคุย เราพยายามจุดประเด็นเรื่องนี้มากว่าปีแต่ก็ยังเงียบอยู่”
นายเฉลียว ลีสง่า ผอ.สำนักงานสิ่งแวดล้อมภาค 9 เปิดเผยปิดท้ายว่า โลหะหนักที่ตรวจเจอในกรดซัลฟูริกหลายตัว พวกนี้เป็นสารพิษทั้งหมดเป็นอันตรายต่อสุขภาพ ถ้ากองอยู่ทั่วไปคงไม่มีปัญหา แต่เมื่อยู่ในกรดแล้วเอาไปใส่น้ำยาง หากผ่านการอบเพื่อไล่กรดออกสารพวกนี้จะออกมาจากปล่อง กระจายออกจากโรงงานยางมา เสี่ยงที่จะได้สูดดมและหากสูดดมบ่อยมันก็เป็นอันตราย
