กวีกระวาด
ฤดี ณ หทัย
บัตรกระบวย
อาดูรเทวษประเทศนั้น ฟังข่าวรายวัน ฉันกระอัก
ห่วงหาประเทศเราเผ่าพรรค สำนึกรักบ้านเกิด เตลิดเลย
เงินเป็นฟ่อนร่อนเหลือกระดาษ ประเทศชาติล่มจม ระทมเอ่ย
นโยบายอย่างเราเขามาเคย เป็นตัวอย่างที่เปิดเผยให้โลกรู้
มวลประชาอยู่กินสิ้นแรงงาน อยู่กับบ้านรอเงินรัฐอัดใส่ตู้
สวัสดิการรัฐฐาสาธารณู เปิดประตูให้ประชาไม่กล้าแกร่ง
เร่งรัดจัดสรรงบประมาณ เอาเงินหว่านให้ประชา ขาไม่แข็ง
รากฐานครอบครัว ไม่มีแฮง ผู้แทนขันแข่งแย่งเป็นผู้นำ
หัวขบวนประชาธิปไตย เอกราชเป็นไทถูกเหยียบย่ำ
รัฐธรรมนูญอาดูรซ้ำ ระกำกฎบทไหน ใช่…เอื้ออวย
ทุ่มลงไป ทุ่มลงไป งบสวัสดิ์ ประชารัฐจัดให้ใครก็ป่วย
ใครก็จนใครก็ทุกข์รุกให้รวย แจกกระบวยให้ตักกินสิ้นเดือนรับ
