คำขอจากเสือธนากร ช่วยซื้อเสื้อจาก “นุดวิจัย” จ่ายค่าทำขวัญวัว ที่เฮียแอบไปตบมาสักหน่อย
วันที่ 12 พฤษภาคม เฟชบุ๊ก Thailand Tiger Project DNP สำนักอนุรักษ์สัตว์ป่า กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช โดยกลุ่มนักวิจัยเสือโคร่งได้โพสต์เฟชบุ๊ก เล่าเรื่อง ของเสือธนากร ที่ก่อนหน้านี้ไม่นาน เคยออกจากป่าห้วยขาแข้ง ไปทำร้ายวัวชาวบ้านได้รับบาดเจ็บ โดยเสือธนากรเป็นเสือตัวผู้ที่มีร่างกายแข็งแรงมาก นักวิจัยได้ทำการติดเครื่องหมายติดตามตัวเสือธนากร เพื่อติดตามดูแลพฤติกรรม การดำรงชีวิต ของเสือธนากรตลอดเวลา
โดยเนื้อหาในเฟชบุ๊กตอนนี้ เขียนด้วยภาษาที่มีอารมณ์ขันของนักวิจัยเอง ดังต่อไปนี้
“ฉบับสุดท้าย”
ถึง มนุษย์มิตรรักของเฮีย
อย่างที่เรารู้กันๆ ล่ะนะว่าชีวิตเฮียได้ผ่านพบเจอเหตุการณ์อะไรมาบ้างคงไม่ต้องเกริ่นให้เยิ่นเย้อ แต่ก็มีเหตุการณ์บางอย่างที่ พวกเรายังไม่ล่วงรู้ มีเพียงนุดวิจัยกับเฮียเท่านั้นที่รู้กัน แต่วันนี้เฮียว่า มันถึงเวลาแล้วที่ต้องบอกให้เอฟซีเฮียสบายใจและอาจเป็นหนทางให้นุดวิจัยได้มีทางออกที่ดี
ในวันที่เฮียมีร่างกายที่แข็งแรงขึ้น เฮียได้คิดแผนการณ์ไว้ในหัว แต่ก็กลัวว่านุดวิจัยจะล่วงรู้และระงับแผนของเฮีย เพราะเจ้าสร้อยวิเศษที่คอมันทำให้นุดวิจัยคาดเดาความคิดเฮียได้เสมอๆ ฉะนั้นปฏิบัติการแรกที่เฮียต้องจัดการคือ สร้อยวิเศษ แล้วมันก็สำเร็จตามคิด คือ สร้อยพัง
หลังจากนั้นเกมส์เปลี่ยน จากที่เฮียถูกเฝ้ามองและสะกดรอยโดยนุดวิจัย ที่มีเจ้าสร้อยวิเศษเป็นสื่อกลาง กลายเป็นเฮียได้แอบมองนุดวิจัยอยู่ไกลๆ โดยที่พวกเค้าไม่รู้หรอก เพราะสร้อยมันเสียแล้วไง ก็หลังจากนุดวิจัยรู้ว่าสร้อยเสีย นุดวิจัยก็พากันควบยานเข้าพื้นที่มา เฮียนี่ได้ยินเสียงมาแต่ไกลทุกรอบที่มานั่นล่ะ
เฮียก็แค่หมอบหลบนิ่งๆ ในร่องห้วยนุดวิจัยก็ตามเฮียไม่เจอละ แล้วก็พากันควบยานกลับไป เมื่อไม่เจอเฮียหลายๆ ครั้ง ในที่สุดนุดวิจัยถอดใจไม่ตามจิกรับสัญญาณเฮียอีก
เฮียก็เดินหน้าปฏิบัติการที่สองต่อ โดยการเดินลัดเลาะหลบเลี่ยง เสือหนุ่มเจ้าถิ่นที่มีกลิ่นเฉพาะตัวแรงมาก เดินเลาะไปตามทิศทางที่เสียงของยานนุดวิจัยเงียบหายไปนั่นล่ะ เฮียไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน เพราะต้องระวัดระวังตัวจากเจ้าของบ้านที่ต้องผ่านโดยเฉพาะโจทย์เก่า “ไอกะเปียง001” ในที่สุดเฮียก็ถึงปลายทางที่ต้องการคือบ้านของลูกสาวเฮียเอง
ที่ต้องย้อนมาครั้งนี้เพราะเฮียยังห่วงเจ้าลูกชายเฮีย ที่ยังไม่มีความพร้อมรวมถึงประสบการณ์ในการออกเดินทางหาบ้านเพื่ออาศัยหากิน หาเมีย เป็นของตัวเอง คืนนั้นเฮียจึงจัดหากวางป่าตัวผู้ไว้แล้วนัดเจ้าวิจิตรกินมื้อค่ำด้วยกัน
เสือธนากร
เพื่อที่จะได้บอกเล่าประสบการณ์ชีวิตของเฮียที่จะเป็นประโยชน์ต่อการดำเนินชีวิตต่อไปของมัน สิ่งหนึ่งที่เฮียเน้นย้ำและกำชับกับวิจิตรคือ อย่าเข้าไปในที่ๆ มีบ้านคน มันอันตรายมาก รวมถึงการใช้ชีวิตแบบเจียมตัวในช่วงเวลาที่ร่างกายยังไม่พร้อม
การที่จิตใจเฮียจดจ่อกับการแอบมาเจอลูกทำให้ลืมสนิทไปเลยว่า ลูกชายมันมีสร้อยวิเศษ โป๊ะแตกเลยเฮีย ตอนที่นุดวิจัยล่วงรู้แผนเฮียเนี่ยนะ ความวุ่นวายจากเสียงยาน เสียงวิทยุสื่อสาร เหมือนว่าจะดังอยู่รายรอบตัวเฮียเลย นุดวิจัย เจ้าหน้าที่ เหมือนจะไม่ยอมหลับนอนอีกครั้ง
เฮียอยาก ขอโทษ เฮียไม่ได้จะย้อนมาสร้างสร้างความวุ่นวาย เฮียแค่คิดถึงและเป็นห่วงลูก
แต่การย้อนมาครั้งนี้ก็ดีนะ นอกจากจะได้เจอลูกแล้ว เฮียยังรู้มาว่านุดวิจัยต้องเอาเงินไปแลกกับวัวน้อยที่เฮียพลั้งมือตบบาดเจ็บเมื่อครั้งเข้าไปเที่ยวในชุมชน ก็หมดไปหลายบาทอยู่ เนี่ยถ้ารวมราคาสร้อยวิเศษที่เฮียทำพังเข้าไปอีก เฮียล่ะสงสัยว่านุดวิจัย ยังมีขนหน้าแข้งเหลือมั้ย
เฮียเลยอยากข้อร้องแฟนๆ ของเฮียช่วยกันอุดหนุนเสื้อที่นุดวิจัยทำมาขายเพื่อหาเงินซื้อสร้อยวิเศษ ที่มันยังเหลืออยู่มากมายเพราะควายขวิด เอ้ย เพราะโควิด เผื่อว่า นุดวิจัยเค้า จะยกโทษให้เฮียบ้าง ถือว่า เป็นการร้องขอครั้งสุดท้ายของเฮียแล้วกัน ตอนนี้เฮียก็อยู่ในที่เหมาะสมของเฮียแล้ว มิตรรักไม่ต้องห่วงเฮียนะ
รักแฟนๆ เสมอ
เฮียธนากร
11 พ.ค.2564
ปล.จดหมายนี้มีสาระปนบันเทิง มาจากข้อมูลจริง
