คำถามอันมาจาก นายแก้วสรร อติโพธิ ในเรื่องชะตากรรมของ “ร่าง” รัฐธรรมนูญฉบับ นายมีชัย ฤชุพันธุ์
แหลมคม และสำคัญ
ถ้า “ร่าง” รัฐธรรมนูญ ฉบับ นายมีชัย ฤชุพันธุ์ ไม่ผ่าน “ประชามติ” จากประชาชน อะไรจะเกิดขึ้น
เป็นการเสนอ “คำถาม” พร้อมกับเสนอ “คำตอบ”
“ถ้าไม่ผ่านประชามติขึ้นมา คสช.เท้าลอยเลย คุณไม่มีอะไรหนุนอยู่เลย พอคุณแพ้ในการประชามติคุณจะอยู่ต่อเหรอ”
คำถามอันหลังนี้ก็แหลมคม และสำคัญ
การเสนอ “คำถาม” ของ นายแก้วสรร อติโพธิ อาจมีเป้าหมายอยู่ที่ว่าจะต้องมีการแก้ไข “ร่าง” รัฐธรรมนูญ
โดยเฉพาะในประเด็นที่เน้นอย่างหนักแน่นและจริงจัง
นั่นก็คือ “สิทธิเสรีภาพขั้นพื้นฐานของปวงชนชาวไทย”
เหมือนกับข้อเรียกร้องของ นายแก้วสรร อติโพธิ จะดำเนินอย่างเลื่อนลอยและว่างเปล่า
มีเพียงเหตุผลที่เคยผลักดันเรื่องนี้ผ่านรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2540
มีเพียงเหตุผลที่คณะกรรมาธิการยกร่างชุดของ น.ต.ประสงค์ สุ่นศิริ ก็ยืนยันเอาไว้ในรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2550
แต่เมื่อถึง “ร่าง” รัฐธรรมนูญฉบับ นายมีชัย ฤชุพันธุ์ กลับ “ไม่มี”
สรุปเช่นนี้ หากนำเอาคำยืนยันของ นายอมร วาณิชวิวัฒน์ โฆษกคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญที่ว่า
“ยังอยู่ครบ” ก็เหมือนกับว่า “คำอภิปราย” ของ นายแก้วสรร อติโพธิ อาจเข้าข่าย “บิดเบือน” ราวกับว่ามิได้อ่านอย่างละเอียด
แต่หากลองไปฟัง นายเดชรัตน์ สุขกำเนิด ก็จะปรากฏ “น้ำเสียง” เดียวกัน
ยิ่งหากไปฟัง นายศศิน เฉลิมลาภ ก็ยิ่งปรากฏ “น้ำเสียง” อย่างเดียวกันกับของ นายแก้วสรร อติโพธิ
เหมือนกับ คนเหล่านี้ “บิดเบือน” กันใหญ่
เหมือนกับว่าคนเหล่านี้ อ่าน “ร่าง” รัฐธรรมนูญไม่ละเอียด อ่าน “ร่าง” รัฐธรรมนูญไม่แตก
ไม่ใช่หรอก
อย่าลืมว่า นายเดชรัตน์ สุขกำเนิด เป็นใคร อย่าลืมว่า นายศศิน เฉลิมลาภ เป็นใครมาจากไหน
นายเดชรัตน์ สุขกำเนิด ก็เป็น “ดร.” เหมือนกัน
เพียงแต่เป็น “ดร.” ในทาง “เศรษฐศาสตร์” และทำงานในเรื่อง “สิทธิชุมชน” มาอย่างยาวนาน
ปัจจุบันเป็นอาจารย์คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
นายศศิน เฉลิมลาภ อาจมิได้เป็นนักกฎหมาย อาจมิได้เป็นนักรัฐศาสตร์ เพราะว่าจบมาทาง “วิทยาศาสตร์”
แต่เขาคือ “ประธานมูลนิธิสืบนาคะเสถียร”
ทำงานในเรื่องป่าและทรัพยากรธรรมชาติ สัมพันธ์กับชาวบ้าน สัมพันธ์กับ “สิทธิชุมชน” อย่างแนบแน่น
ลองฟัง “เสียง”ของพวกเขาบ้าง
“การที่เอาสิทธิชุมชนออกไปนั้น ทำให้ประชาชนไม่สามารถคุ้มครองสิทธิของตัวเองได้”
เป็นเสียงของ นายเดชรัตน์ สุขกำเนิด
“หากไม่สนใจสิ่งที่เราเสนอไป ก็จะต้องเคลื่อนไหวต่อไป โดยต้องแสดงออกว่าไม่รับ”
เป็นเสียงของ นายศศิน เฉลิมลาภ
จึงไม่ได้เป็นเรื่องเดือดร้อนเฉพาะ นายแก้วสรร อติโพธิ หากอย่างน้อยก็มี นายเดชรัตน์ สุขกำเนิด หากอย่างน้อยก็มี นายศศิน เฉลิมลาภ
คนเหล่านี้มิได้เป็น “คนจร” หมอนหมิ่น ในทางความคิด
