| ผู้เขียน | จันทร์รอน |
|---|
คงไม่มีใครที่ไม่เคยได้ยิน “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น”
และที่เอามาล้อเลียนกันแบบ “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่ที่นั่น” อันคล้ายจะให้แปลว่ามันไม่
ได้อะไรเลย ความพยายามไม่ใช่จะประสบความสำเร็จเสมอไป บางเรื่องต่อให้พยายามแค่ไหนก็ได้แค่พยายามไปไม่ถึงความสำเร็จ
ว่าไปก็จริงทั้งสองข้อสรุป
ทั้ง “ความสำเร็จเกิดขึ้นจากความพยายาม” และ “ความพยายามไม่ได้หมายความว่าจะสำเร็จเสมอไป”
ถ้าเอาแต่ว่าอะไรจริง กับอะไรไม่จริงก็จบแค่นั้น
แต่หากคิดอีกมุมหนึ่ง ว่าระหว่าง 2 ข้อสรุปนี้ อะไรเป็นประโยชน์กับการดำเนินชีวิตมากกว่ากัน
“ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น” แนะให้อดทนที่จะอยู่กับความพยายาม โดยมีความเชื่อมั่นว่าความสำเร็จรออยู่ข้างหน้าหนทางที่เดินไปด้วยความพยายาม
ขณะที่ “ความพยายามอยู่ที่ไหนความพยายามอยู่ที่นั่น” ที่บอกว่า “ความสำเร็จกับความพยายามเป็นคนละเรื่องกัน” แสดงถึงการไม่เน้นในคุณค่าของความพยายามนัก คล้ายกับจะให้คิดต่อไปเสียด้วยซ้ำว่า บางครั้งไม่ต้องพยายามก็สำเร็จได้
และความจริงก็เป็นเช่นนั้น หลายเรื่องในหลายคน ความสำเร็จเกิดขึ้นในความรู้สึกว่าไม่ต้องพยายามอะไร มันเกิดขึ้นเอง อย่างซื้อลอตเตอรี่ครั้งแรกก็ถูกรางวัล บางคนซื้อซ้ำซากมานมนานไม่เคยถูก
แต่หากลองคิดให้ดีว่าระหว่างพยายาม กับไม่พยายาม อันไหนเปิดโอกาสให้ไปถึงความสำเร็จมากกว่ากัน
บางที่อาจจะหายสงสัย พ้นไปจากความสับสน
ถ้าพินิจเอาอย่างเรียบง่ายที่สุด ว่า “พยายามแล้วได้อะไร”
ในภาษาพระ “ความพยายาม” เป็นความหมายของคำว่า “วิริยะ” หรือ “วายามะ” อันเป็น “ความเพียร” ที่ในหลากหลายข้อธรรมเน้นให้ฝึกปฏิบัติให้เกิดขึ้น
คำตอบอย่างตรงไปตรงมาที่สุดคือ “ทำความเพียร” เพื่อให้ได้ “ความเพียร”
เป็นปกติอย่างที่สุดที่ว่า “ทำอะไรจะได้สิ่งนั้น” ทำความเพียรก็จะได้ความเพียร เหมือนที่บอกว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่ที่นั่น”
เป็นผลที่หวังได้อย่างตรงไปตรงมาที่สุด ทำความเพียรย่อมได้ความเพียรมาเป็นองค์ประกอบของจิตใจ ของนิสัยใจคอ
เมื่อมาถึงตรงนี้ให้ลองคิดดูว่า ไม่ว่าใครก็ตามหากเป็นผู้ที่มีความเพียรเป็นนิสัย ทำอะไรก็มีความขยันอดทน ไม่ย่อท้อ หรือท้อถอย มีความสุขกับการที่ได้พยายาม เมื่อเทียบกับอีกคนหนึ่งที่ไม่มีความอดทนพยายามอยู่ในนิสัย อันหมายถึงเบื่อง่าย ชอบที่จะมีความสำเร็จ แต่ไม่มีความสุขกับความเพียรพยายาม
ชีวิตคนเรานั้น แม้ความสำเร็จจะเป็นความปรารถนาของทุกคน และเมื่อได้สมปรารถนาย่อมมีความสุข
แต่ระหว่างคนหนึ่งที่ชีวิตจะมีความสุขได้จะต้องพบกับความสำเร็จเสียก่อน
กับอีกคนหนึ่งที่ “ความสุข” เกิดขึ้นแล้วเมื่อได้พยายามทำให้ได้มาในสิ่งที่ตัวเองปรารถนา
คนแบบไหนที่มีความสุขได้ง่าย และมากกว่านั้น
คนที่มีความสุขเมื่อต้องไปถึงจุดหมายแล้ว กับคนที่มีความสุขไปตลอดทางที่ก้าวสู่เป้าหมายนั้น
มนุษย์เราควรฝึกตัวเองให้เป็นแบบไหน
